تمرین⁴:
تو بی صدا آمدی و بی صدا رفتی اما در من، هنوز...
تو بی صدا آمدی و بی صدا رفتی اما در من، هنوز...
آموزش تمرین | • اتاق شاعران؛ از احساس تا تصویر •
- نویسنده موضوع (SINA)
- تاریخ شروع
سلام
تمرینت خیلی خوبه، آفرین
از «نگفتن» درست استفاده کردی؛ مخصوصاً اون «…» آخر که حس ناتمامی و مکث رو منتقل میکنه.
فقط اگر بخوای تمرین دقیقتر مطابق اصل «جملهی ناتمام» باشه، میتونی سطر آخر رو کمی بازتر و نیمهکارهتر رها کنی.
ولی همین نسخهات هم شاعرانه و قابل قبوله.
سلام
جملهتون فضای احساسی خیلی خوبی داره و «…» رو درست در جای مکث گذاشتین.
فقط برای اینکه تمرین کاملاً مطابق هدف عنصر سکوت باشه، بهتره جمله دقیقاً در نقطهای قطع بشه که خواننده خودش ادامهش رو حدس بزنه.
نسخهی شما شاعرانهست و قابل قبول، اما اگه بخواین تمرین رو دقیقتر انجام بدین، میتونین جمله رو اینطور نیمهکاره رها کنین:
«داشتن تو محال است…»
یا
«آمدی تا بمانی…»
همینها فضای خالی بیشتری برای تخیل میذارن.
موفق باشید
تصویرسازیهاتون خیلی زنده و قابل دیدن هستن، مخصوصاً «برف با لباس عروس سفیدش». فقط یه نکتهی کوچیک: توی تمرین «حس کشف»، هدف اینه که یه رفتار انسانی غیرمنتظره بدیم؛ یعنی چیزی که خواننده رو کمی غافلگیر کنه و بگه: «آها، چه نگاه جالبی!»
جملههای تو شاعرانه و تصویری هستن، ولی بیشتر «تشبیه مستقیم» هستند. اگه بخواین قدم بعد رو بردارین، میتونین رفتارها رو انسانیتر و کمی غیرمنتظرهتر کنین. مثلاً:
«باد، لباسهای او را بیدار میکرد؛ انگار داشت با کسی شوخی میکرد.»
یا
«نور، مثل مهمانی که بیاجازه وارد میشود، از پنجره سرک کشید.»
در کل کارتون خیلی خوبه؛ فقط یه ذره جسورتر در رفتار دادن به پدیدهها عمل کنین.
درود
جملهتون دقیقاً روح تمرین ۴ رو دارد؛ ناتمام، پر از مکث و پر از «نگفتنیِ» شاعرانه. سه نقطهی آخر بهترین کار رو کرده: خواننده خودش ادامهش رو میسازه. فقط کافیه مراقب باشین جمله بیش از حد توضیحدار نشه؛ همین میزان سکوت در پایان عالیه
موفق باشید