شاعر معاصر

سایه معلق یک مکث، یک درنگ، جهانی که ایستاد ساعت جلو نرفت، زمانی که ایستاد یک صندلی که جیغ کشید و عقب نشست یک زن بلند شد، چمدانی که ایستاد یک مردِ بغض کرده به سختی نفس کشید- -با اضطراب، با نگرانی که ایستاد گفت: از مَ... من نَ... نباید جدا شوی! مردی فرونشست -زبانی که ایستاد- ناگفته ماند حرف...

آسمان وقتی که می پوشی کبوتر می شوم حال من خوب است اما با تو بهتر می شوم آخ...تا می بینمت یک جور دیگر می شوم با تو حس شعر در من بیشتر گل می کند یاسم و باران که می بارد معطر می شوم در لباس آبی از من بیشتر دل می بری آسمان وقتی که می پوشی کبوتر می شوم آنقَدَرها مرد هستم تا بمانم پای تو می توانم...

هر چه از این روز‌‌های آشنایی بگذرد هرچه با تنهایی من آشنا تر می شوی دیرتر سر میزنی و بی وفا تر می شوی هرچه از این روزهای آشنایی بگذرد من پریشان تر، تو هم بی اعتناتر می شوی من که خرد و خاکشیرم! این تویی که هر بهار سبزتر می بالی و بالا بلاتر می شوی مثل بیدی زلف ها را ریختی بر شانه ها گاه وقتی...

https://uploadkon.ir/uploads/c7f805_25Ardeshir-Rostami-2.mp3 https://uploadkon.ir/uploads/c7f805_25Ardeshir-Rostami-2.mp3 از زندگانی‌ام گله دارد جوانی‌ام شرمندهٔ جوانی از این زندگانی‌ام دور از کنار مادر و یاران مهربان زال زمانه کُشت به نامهربانی‌ام دارم هوای صحبت یاران رفته را یاری کن ای اجل...

« اندرین گوشه‌ی خاموش فراموش شده کز دم سردش هر شمعی خاموش شده یاد رنگینی در خاطر من گریه می انگیزد ... . » - هوشنگ ابتهاج.