شعر اشعار حافظ شیرازی

[LLARILX]

هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود

در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست



غلام همت آنم که زیر چرخ کبود

ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست

 

[LLARILX]

عیب رندان مکن‌ اي زاهد پاکیزه سرشت
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

من اگر نیکم و گر بد تو برو خودرا باش
هر شخصی‌ ان دروَد عاقبت کار که کشت

 

[LLARILX]

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

نهال دشمنی برکن که رنج بیشمار آرد

 

[LLARILX]

نبود نقش دو عالم که رنگ الفت بود

زمانه طرح محبت نه این زمان انداخت

 

[LLARILX]

از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش

زده‌ام فالی و فریاد رسی می آید

 

[LLARILX]

هر ان که جانب اهل خدا نگه دارد

خداش در همه ی حال از بلا نگه دارد



حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست

که آشنا سخن آشنا نگه دارد

 

[LLARILX]

از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر

یادگاری که دراین کنبد دوار بماند

 

[LLARILX]

خلوت دل نیست جای صحبت اضداد

دیو چو بیرون رود فرشته درآید

 

[LLARILX]

دلربایی همه ی ان نیست که عاشق بکشند

خواجه ان است که باشد غم خدمتگارش

 

[LLARILX]

مرو به خانه ارباب بی‌مروت دهر

که گنج عافیتت در سرای خویشتن است

بسوخت حافظ ودر شرط عشقبازی او

هنوز بر سر عهد و وفای خویشتن است