استیناتو (Ostinato):
موتیف یا عبارتی که به طور دائم با زیر و بم یکسان تولید میشود و در موسیقی سده بیستم برای تثبیت گروه معینی از صداهای زیر و بم به کار گرفته شده است.
اسکرتسو (Scherzo):
فرمی سه بخشی(A B A)در آهنگسازی که گاه در موومان سوم سمفونی ها،کوارتت های زهی و برخی دیگر از آثار کلاسیک و رمانتیک به کار رفته است.اسکرتسو اغلب وزن سه تایی و تمپویی تند تر از منوئه دارد.
افزایش (Augmentation):
دگرگون کردن سوژه یک فوگ با افزودن کشش زمانی نت های آن(اغلب دو یا چهار برابر کشش اولیه)
افونیوم (Euphonium):
سازی بادی برنجی شبیه توبا و هورن باریتون که گستره صوتی آن زیر تر از توبا و در دسته های هم نواز متداول است.
اکسپرسیونیسم (Expressionism):
سبکی موسیقایی که تکیه آن بر بیان هیجانات شدید درونی و به کارگیری دیسونانس های خشن است،در موسیقی آلمان و اتریش در اوایل سده بیستم رایج بوده.
موتیف یا عبارتی که به طور دائم با زیر و بم یکسان تولید میشود و در موسیقی سده بیستم برای تثبیت گروه معینی از صداهای زیر و بم به کار گرفته شده است.
اسکرتسو (Scherzo):
فرمی سه بخشی(A B A)در آهنگسازی که گاه در موومان سوم سمفونی ها،کوارتت های زهی و برخی دیگر از آثار کلاسیک و رمانتیک به کار رفته است.اسکرتسو اغلب وزن سه تایی و تمپویی تند تر از منوئه دارد.
افزایش (Augmentation):
دگرگون کردن سوژه یک فوگ با افزودن کشش زمانی نت های آن(اغلب دو یا چهار برابر کشش اولیه)
افونیوم (Euphonium):
سازی بادی برنجی شبیه توبا و هورن باریتون که گستره صوتی آن زیر تر از توبا و در دسته های هم نواز متداول است.
اکسپرسیونیسم (Expressionism):
سبکی موسیقایی که تکیه آن بر بیان هیجانات شدید درونی و به کارگیری دیسونانس های خشن است،در موسیقی آلمان و اتریش در اوایل سده بیستم رایج بوده.
آخرین ویرایش توسط مدیر: