سرپوش فرهنگی - هيوا مسيح (۱۳۴۴-شیروان خراسان) یکی از پرمخاطبترین شاعران امروز ایران است. مسیح در دهه پرافتوخیز هفتاد که بیشتر شاعران دادِ زبان میزدند، او راه دیگری انتخاب کرد و رفت. مسیح با انتشار اولین کتابش «همچنان تا نمیدانم چه وقت» در سال ۱۳۷۷ شروع موفقی داشت و سپس با انتشار کتابهای دیگرش به سبک و بیان شخصیاش دست یافت. در شعر: همسایه؛ چیزهایی امشب به یادم میآید، من پسر تمام مادران زمینم، شبانی که دستهای خدا را میشست، کتاب آب، کتاب هیچ، کتاب انسان، کتاب ملتهای عشق، شطح نو، و تبعید به شما (گزینه اشعار).
در شعر و نثر: من از دنیای کودکی میترسم، ما عشق را از بهشت به زمین آوردهایم، کتاب فقیر، و کتاب تاریکی. در نقد و پژوهش: فرهنگ شعر نو فارسی از نیما تا همیشه. در این دو دهه، مسیح جایزه بهترین مجموعه شعر سپید از سوی خانه کتاب و دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برای کتاب هیچ، جایزه کتاب سال بهترین اثر پژوهشی برای کتاب فرهنگ شعر نو فارسی را دریافت کرده است. مسیح علاوه بر ادبیات، در سینما و تئاتر و نقاشی و مجسمهسازی نیز فعال است و جوایزی دریافت کرده است.
برخی از اشعار وی به زبانهای انگلیسی، ترکی، کردی، اسپانیولی ترجمه و منتشر شده است. هیوا مسیح را میتوان در شعر وامدار موج نوي احمدرضا احمدي برشمرد. «سادگي» اصليترين وجه تمايز شعرهاي مسیح است كه گاه به نثر تبديل ميشود و خط حايل شعر و نثر را حوزههاي شاعرانگياش معين ميسازد. از اين رو به سبكي منحصربهفرد دست يافته است. در ارتباط با «زبان» اگرچه به ظاهر برجستگيهاي چندي ديده نميشود، اما توجه بهنوعي زبان روزمره و لحن گفتاري، شعرش را به نوعي «تشخيص زباني» نسبت به شعر احمدرضا احمدی و سیدعلی صالحي و حدفاصل اين دو نزديك ميسازد.
در حوزه انديشه، مسيح شاعري «انديشهگرا» است و درونمايه آثارش درواقع آميزهاي از عرفان و فلسفه است. آنچه مسيح را به شاعري اثرگذار بدل كرده، عرفانگرايي و قلبانديشي ساده و صميمي با روحيه پاك انسان نخستين در جهان پرتلاطم و عقلانديش معاصر است كه موجب فراموشي «روح پاك انساني» شده و شاعر همه اينها را در ارتباط با زبان شعر و نثر به حد ميانهاي از اين دو با تصاوير تازه و بكر دست يافته است. آنچه میخوانید گفتوگو با هیوا مسیح درباره کارنامه شعریاش است.
در شعر و نثر: من از دنیای کودکی میترسم، ما عشق را از بهشت به زمین آوردهایم، کتاب فقیر، و کتاب تاریکی. در نقد و پژوهش: فرهنگ شعر نو فارسی از نیما تا همیشه. در این دو دهه، مسیح جایزه بهترین مجموعه شعر سپید از سوی خانه کتاب و دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برای کتاب هیچ، جایزه کتاب سال بهترین اثر پژوهشی برای کتاب فرهنگ شعر نو فارسی را دریافت کرده است. مسیح علاوه بر ادبیات، در سینما و تئاتر و نقاشی و مجسمهسازی نیز فعال است و جوایزی دریافت کرده است.
برخی از اشعار وی به زبانهای انگلیسی، ترکی، کردی، اسپانیولی ترجمه و منتشر شده است. هیوا مسیح را میتوان در شعر وامدار موج نوي احمدرضا احمدي برشمرد. «سادگي» اصليترين وجه تمايز شعرهاي مسیح است كه گاه به نثر تبديل ميشود و خط حايل شعر و نثر را حوزههاي شاعرانگياش معين ميسازد. از اين رو به سبكي منحصربهفرد دست يافته است. در ارتباط با «زبان» اگرچه به ظاهر برجستگيهاي چندي ديده نميشود، اما توجه بهنوعي زبان روزمره و لحن گفتاري، شعرش را به نوعي «تشخيص زباني» نسبت به شعر احمدرضا احمدی و سیدعلی صالحي و حدفاصل اين دو نزديك ميسازد.
در حوزه انديشه، مسيح شاعري «انديشهگرا» است و درونمايه آثارش درواقع آميزهاي از عرفان و فلسفه است. آنچه مسيح را به شاعري اثرگذار بدل كرده، عرفانگرايي و قلبانديشي ساده و صميمي با روحيه پاك انسان نخستين در جهان پرتلاطم و عقلانديش معاصر است كه موجب فراموشي «روح پاك انساني» شده و شاعر همه اينها را در ارتباط با زبان شعر و نثر به حد ميانهاي از اين دو با تصاوير تازه و بكر دست يافته است. آنچه میخوانید گفتوگو با هیوا مسیح درباره کارنامه شعریاش است.
آخرین ویرایش توسط مدیر: