شعر شعرهای بعد او... (:

[اقیـانـوسـ]

هر که عیب دگران پیش تو آورد و شمرد
بی گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد

“سعدی”

 

[اقیـانـوسـ]

گر خدا داری ز غم آزاد شو
از خیال بیش و کم آزاد شو

“اقبال لاهوری”

 

[اقیـانـوسـ]

خواهی که ترا دولت ابرار رسد
مپسند که از تو بر کس آزار رسد
از مرگ میندیش و غم رزق مخور
کین هر دو بوقت خویش ناچار رسد

“شعر ابوسعید ابوالخیر“

 

[اقیـانـوسـ]

جهان کوچکی‌ ست زندگی‌ ام
و تو
لطیف‌ ترین قدرت این جهانی
آغو*ش را تحریم کنی
بیچاره می‌شوم

“کاظم خوشخو”

 

[اقیـانـوسـ]

کلماتم را
در جوی سحر می‌ شویم
لحظه‌ هایم را
در روشنی باران‌ ها
تا برای تو شعری بسرایم، روشن
تا که بی‌ دغدغه بی‌ ابهام
سخنانم را
در حضور باد
این سالک دشت و‌ هامون
با تو بی‌ پرده بگویم
که تو را
دوست می‌دارم تا مرز جنون

“محمدرضا شفیعی کدکنی”

 

[اقیـانـوسـ]

خورشیدی که تو را گرم می کند
بر من خواهد تابید
ماهی که به تو لبخند می زند
برای من از تو خواهد گفت
آسمانی که سقف تو ست
با من مهربان خواهد بود
زمین زیر پای تو
بستر من است
چقدر به هم نزدیکیم
محبوب من

“رویا ناصری”

 

[اقیـانـوسـ]

گاهی میان خلوت جمع
یا در انزوای خویش
موسیقی نگاه تو را گوش می‌کنم
وز شوقِ این محال
که دستم به دست توست
من جای راه رفتن
پرواز می‌کنم …!

“فریدون مشیری”

 

[اقیـانـوسـ]

نمی‌خواستم
این عشق را فاش کنم
ناگاه به خود آمدم،
دیدم همه کلمات راز مرا می دانند
این است که
هر چه می نویسم
عاشقانه ای برای تو می شود

“شهاب مقربین”

 

[اقیـانـوسـ]

تا شب نشده خورشید را
لای موهایت می گذارم
و عاشق می‌شوم
فردا، برای گفتن
دوستت دارم
دیر است

“جلیل صفر بیگی”

 

[اقیـانـوسـ]

همین که تو
هر صبح در خیالِ منی
حالِ هر روزِ من
خوب است

“لیلا مقربی”