مجموعه شعر های کودکانه

[مَـهـوا]

قرمز و زرد و آبی

دنبال هم دویدند

مداد رنگی شدند

به دفترم رسیدند

برای من کشیدند

گل‌های رنگارنگی

مامان جونم دید و گفت

چه هدیه قشنگی

 

[مَـهـوا]

مثل یک انگشتره

نگین داره هزارتا

صبح که بشه، دوباره

گم می‌شه پشت ابرا

ماه سفید و زیبا

تو آسمون نشسته

به دور اون، یه عالم

ستاره حلقه بسته

 

[مَـهـوا]

الو مامان کجایی؟

تو راهی یا اداره؟

زودتر بیا، زودتر بیا

چون موقع ناهاره

این جا کنار سفره

منتظرت نشستم

هنوز غذا نخوردم

با اینکه گشنه هستم

زود بیا تا خودم را

برای تو لوس کنم

می خوام که قبل از غذا

صورتتو بــوس کنم

 

[مَـهـوا]

مادربزرگ مهربون

با پارچه های رنگارنگ

دوخته برام عروسکی

با نمک و خیلی قشنگ

یه روسری کرده سرش

پاچین گلدار به تنش

یه عالمه پنبه و پشم

گذاشته توی بدنش

با نخ آبی رو لـ*ـبش

یه خال آبی کاشته او

اسم عروسک منو

مامان گلی گذاشته او

 

[مَـهـوا]

دیشب که توفان اومد

پنجره رو به هم زد

باز روی بام خونه

گُرپ گُرپ قدم زد

میون خونه پیچید

صدای خنده هایش

توی اتاق نشستم

ترسیدم از صدایش

صبح همه جای خونه

حسابی ریخت و پاش بود

توفان نبود و امّا

هر جایی، جای پاش بود

 

[مَـهـوا]

ای زنبور طلایی

نیش می‌زنی بلایی

پاشو پاشو بهاره

گل وا شده دوباره

کندو داری تو صحرا

سر می‌زنی به هر جا

پاشو پاشو بهاره

عسل بساز دوباره

 

[مَـهـوا]

دو میخ کوچک
روی یه میزه
تو دست نجّار
ارّه‌ای تیزه
یه قاب قشنگ
می‌سازه نجّار
آن را می‌زنه
به روی دیوار
توی قاب عکس
یه جوجه‌ی ناز
جیک و جیک و جیک
می‌خونه آواز

 

[مَـهـوا]

یه گربه دارم
دمش درازه
خیلی قشنگه
گربه ی نازه !
بازی می کنم
با اون، همیشه
هیچ وقت از بازی
خسته نمی شه
من براش می شم
یه موش کوچک
بهش نگفتم
که هست عروسک

 

[مَـهـوا]

تق تق تق بر در زد
بابا از بیرون آمد
رفتم در را وا کردم
شادی را پیدا کردم
وقتی بابا را دیدم
فوری او را بــوسیدم
بابا آمد نان آورد
با لبخندش جان آورد
با او روشن شد خانه
او شمع و ما پروانه
مصطفی رحمان دوست

 

[مَـهـوا]

تو دفترم می کشم

قناری قشنگی

می خوام که رنگش کنم

با یک مداد رنگی

اما قناری من

بال و پرش رو بسته

چون که مداد زردم

نوک نداره، شکسته