کاریکلماتور مجموعه کاریکلماتور نطق کور | به قلم نرگس غلامی

[آســرِه¡]

آنقدر روشنفکر بود که نیازی به یاریِ لامپ نداشت.

 

[آســرِه¡]

آنقدر چاپلوسی کرد که جوهر چاپگرش تمام شد.

 

[آســرِه¡]

دزد ناشی که به کاهدون می‌زند، دنبال سوزن در کاه‌ می‌گردد!

 

[آســرِه¡]

بعضی آدم‌ها دستشان به دهنشان می‌رسد اما برای به رسیدن به عقلشان، باید قله‌ی اورست را فتح کنند!

 

[آســرِه¡]

از اسب افتاد تا سوار خر شی*طان شود.

 

[آســرِه¡]

آنقدر با رنج‌ها دست و پنجه نرم کرد تا برای خودش پهلوانی شد.

 

[آســرِه¡]

آنقدر گوش‌هایش پرخوری کردند تا سنگین شدند.

 

[آســرِه¡]

جنگ که شد، آدم‌ها بیدار شدند و شتر‌ها درِ خانه‌ها خوابیدند.

 

[آســرِه¡]

آب از دستش نمی‌چکید که بخواهد به دیگری ببخشد؛ بنابراین دست به دامان دریا شد‌.

 

[آســرِه¡]

می‌کوشید آب را گل‌آلود کند تا بلکه ماهی قزل‌آلا بگیرد؛ غافل از آن‌که آب از سرچشمه گل‌آلود است.

 

[آســرِه¡]

لباس عزا را از تن دل درآورد تا او را به عروسی ببرد.