نمادها و المان‌های شهری ازجمله بناهای مهم در طراحی معماری و طراحی شهری محسوب می‌شوند. به‌نحوی‌که گاه حتی از خود شهر پراهمیت‌تر جلوه می‌نمایند؛ چراکه بیانگر هویت، شخصیت و عصاره شهر در یک ساختارِ نمایان هستند.
بررسی و مطالعه در خصوص این نمادها نشان می‌دهد که بنیان این نوع بناها بر پایه مفاهیم، سنت‌ها، فرهنگ، هویت و تاریخ شهر استوارشده است. از المان‌های شهری مهم می‌توان به «طاق نصرت» در فرانسه اشاره نمود که برآمده از متن تاریخ بوده و یا «برج ایفل» که یادگار عصر صنعت و آهن در فرانسه است. این بنیان‌ها به دلیل دارا بودن ساختاری استوار بر بینش‌ها و مفاهیم عمیق، هنوز هم باشکوه و ارزشمند بوده و گذر سالیان چیزی از ارزش آن‌ها نکاسته است. همین‌طور در دهه‌های اخیر، پس از فروپاشی دیوار برلین غربی- شرقی، نمادی از آن به‌صورت نوار موبیوس با مفاهیم خاص خود و با فضاهای فعالیتی و عملکردی چندمنظوره سر به فلک کشید تا یادگاری از سال‌های دوری و نفاق باشد (طراح: پیتر آیزنمن). «برج آزادی» در ایران، نمونه‌ای از این ساختارها به طراحی و اجرای حسین امانت است که معماری شاخص آن تلفیق طاق‌های معماری قبل و بعد از اسلام و تبدیل آن به نمادی زیبا به لحاظ معماری می‌باشد. در این طرح معمار حتی به جزئیات اجرای بنا و نحوه چیدمان سنگ‌های نماد، دقت وافری مبذول داشته تا درنهایت جزء جزء اجزا به‌کل واحدی بدل گردند. باید قبول کنیم که شهرهای امروزی، پوشیده از المان‌ها و آرایه‌های نامناسب و آشفته‌ای شده و شهروندان به‌نوعی غرق در این‌همه آشفتگی، نیازمند مواجهه با فضاهایی مناسب، زیبا و هماهنگ با محیط خود هستند. بی‌شک در چند سال اخیر، ورود هنر و به‌ویژه «مبلمان شهری» به عرصه فضاهای شهری، یکی از مناسب‌ترین راه‌حل‌ها، جهت زیباسازی فضاهای محیطی و ساختن فضاهایی جهت تمرکز و تعامل شهروندان در شهرهای بزرگ و کوچک است.
بررسی و مطالعه در خصوص این نمادها نشان می‌دهد که بنیان این نوع بناها بر پایه مفاهیم، سنت‌ها، فرهنگ، هویت و تاریخ شهر استوارشده است. از المان‌های شهری مهم می‌توان به «طاق نصرت» در فرانسه اشاره نمود که برآمده از متن تاریخ بوده و یا «برج ایفل» که یادگار عصر صنعت و آهن در فرانسه است. این بنیان‌ها به دلیل دارا بودن ساختاری استوار بر بینش‌ها و مفاهیم عمیق، هنوز هم باشکوه و ارزشمند بوده و گذر سالیان چیزی از ارزش آن‌ها نکاسته است. همین‌طور در دهه‌های اخیر، پس از فروپاشی دیوار برلین غربی- شرقی، نمادی از آن به‌صورت نوار موبیوس با مفاهیم خاص خود و با فضاهای فعالیتی و عملکردی چندمنظوره سر به فلک کشید تا یادگاری از سال‌های دوری و نفاق باشد (طراح: پیتر آیزنمن). «برج آزادی» در ایران، نمونه‌ای از این ساختارها به طراحی و اجرای حسین امانت است که معماری شاخص آن تلفیق طاق‌های معماری قبل و بعد از اسلام و تبدیل آن به نمادی زیبا به لحاظ معماری می‌باشد. در این طرح معمار حتی به جزئیات اجرای بنا و نحوه چیدمان سنگ‌های نماد، دقت وافری مبذول داشته تا درنهایت جزء جزء اجزا به‌کل واحدی بدل گردند. باید قبول کنیم که شهرهای امروزی، پوشیده از المان‌ها و آرایه‌های نامناسب و آشفته‌ای شده و شهروندان به‌نوعی غرق در این‌همه آشفتگی، نیازمند مواجهه با فضاهایی مناسب، زیبا و هماهنگ با محیط خود هستند. بی‌شک در چند سال اخیر، ورود هنر و به‌ویژه «مبلمان شهری» به عرصه فضاهای شهری، یکی از مناسب‌ترین راه‌حل‌ها، جهت زیباسازی فضاهای محیطی و ساختن فضاهایی جهت تمرکز و تعامل شهروندان در شهرهای بزرگ و کوچک است.
آخرین ویرایش توسط مدیر: