نام اثر: دو دقیقه برف نیاد
نویسنده:آیدا نایبی(ماهک)
ژانر:عاشقانه، تراژدی
ناظر: @حورا
سطح: محبوب توضیحات:
دربارهی دختر عاشق پیشهای است که در دوری از یارش نوشتههایی از خود و احوالش برجای میگذارد.
میگن کسی که دوستش داری، حفرهای توی قلبت ایجاد میکنه که به دست هیچکس جز خودش نمیتونه اونو پُر کنه. راستم میگن؛ هم تو حفره رو ایجاد کردی هم نبودت بدجور قلبم رو تهی کرده.
روی صندلی میشینم. رو به آسمون، اما بهش خیره نمیشم!
دلم میخواد امشب که خواب مثل پیچک دور افکارم میپیچه و نمیذاره به هیچچیز فکر کنم، قبلش تو رو یه دور وسط مغزم هک کنم بعد بخوابم.
میگم ها...
من اینور دنیا تو اونور دنیا!...(بغض)
اونجا شبهاش ماهش چه شکلیه؟
آخه من چند وقتیه بخاطر تو، پا روی دلم گذاشتم و چشمام رو به سمت ماه نگرفتم و ندیدمش.
(پوزخند)
حتی نمیدونم اصلا اینجا بعد تو، شبها ماه داره یا نه؟
میدونی...
حتی دیگه قهوهها هم تلخ نیستن. اصلا تلخ باشن که چی بشه؟ نبود تو به اندازهی کافی تلخ هست. اصلا تو نرفتی که بری ها...سربازی رفتی دیگه!
اگه به منه، برای رسیدن تو با همون پوتینهای خاکی و موهای یک سانتی، شمعدونیهای مورد علاقه و سرخم رو هم آب نمیدم. اصلا طاقچه رو هم گردگیری نمیکنم. به یاد تو اصلا هیچ کاری نمیکنم. خودم میمونم و تو و خیال تو!
سربازی دیگه! یه چندسالی دوری بلاتکلیفی و اجباری! الکی الکی ما رو از هم دور کردن.
آخه یه ماه، یه نامه به چه درد دل مریض من میخوره؟
میخوام قبل از همهچیز، همهجا رو با تو ببینم. بلند میشم تو! میخوابم تو!
عاشقی رو تو این دنیا یه خیال میدونن. حتی انکار هم میکنن. خیلیها هم بلدش نیستن. اما من خیلی خوب بلدمش. خیلی هم خوب میشناسمش. مثل یه موجی هست، که به صخرهی تنهای ساحل برخورد کرده و اون رو از تنهایی درآورده.
برای من مثل یه موجی، شاید هم یه سونامی هستی. نمیدونم، هرچی هستی، برای من جدیدتر از همهچیزی؛ مثل یه سیارهای که تازه کشفش کردن.