وضعیت
موضوع بسته شده است و نمی‌توان پاسخ جدیدی فرستاد.
نام اثر: انغماس ( غرق شدن در آب)
ژانر: انگیزشی
نویسنده اثر: ریحانه سیدحسنی
منتقد و ناظر : @Michael
ویراستار: @Jacklin
توضیحات کلی: تو فقط یک انتخاب داری و اون انتخاب مسلما میان خوب و بد نیست، بین زنده بودن و زندگی کردن هست. بین این دوتا فعل، سد بزرگی از تفاوت قرار دارد، درست مثل حقیقت و واقعیت؛ تو فقط یک شانس زندگی داری و نباید اون هدر بدی مثل وقتی یک گلوله داخل تفنگ مونده و شکارچی برای دفاع از خودش هم که شده باید تلاشش رو بکنه و از اون به خوبی استفاده بکنه! بعضی وقت‌ها ممکن هست که حس زندگی داخل ما کمرنگ بشه و یا حتی ناپدید بشه اما ناامید بودن هیچ وقت کارساز نبوده، به خودت داخل آینه نگاه و بدون که تو بیشتر از این ارزش داری پس خودت رو هدر نده!

مشاهده فایل‌پیوست 37282
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
مشاهده فایل‌پیوست 33481
نویسندگان گرامی صمیمانه از انتخاب "انجمن کافه نویسندگان" برای ارائه آثار ارزشمندتان متشکریم!


پیش از شروع تایپ آثار ادبی خود، قوانین و نحوه ی تایپ آثار ادبی در"انجمن کافه نویسندگان" را با دقت مطالعه کنید.



قوانین تایپ اپیزود، پادکست و دکلمه در انجمن کافه نویسندگان


هرگونه آثار شما در این بخش نباید کمتر از 7 پارت و بیشتر از 25 پارت شود.


شما می توانید پس از ارسال 5 پارت از اثر خود، درخواست نقد، درخواست تگ و درخواست جلد بدهید.

نکته : نقد اجباری می باشد و برای درخواست تگ حتما می بایست اثر شما نقد شده باشد.

درخواست نقد

درخواست نقد برای اپیزود دکلمه و پادکست


درخواست تگ

درخواست تگ برای اپیزود پادکست دکلمه


درخواست جلد

درخواست جلد برای دکلمه پادکست اپیزود


هر پست شما نباید کمتر از 8 خط باشد و بیشتر از 25 خط نباید ادامه یابد .



همچنین ‌شما می توانید پس از ارسال 7 پست اعلام اتمام نمایید تا رسیدگی های لازم صورت بگیرد.

اعلام اتمام

اعلام اتمام اپیزود پادکست و دکلمه


نکته : تنها آثاری که تگ می‌گیرند، توسط گویندگان تیم آوای کافه نویسندگان ضبط می گردد و متن آن برای دانلود به صورت فایل pdf روی سایت اصلی قرار می‌گیرند.



اگر بنا به هر دلیلی قصد ادامه دادن اثر ادبی خود را ندارید می توانید درخواست انتقال به متروکه بدهید تا منتقل شود...

درخواست انتقال به متروکه

مشاهده فایل‌پیوست 33238

°|مدیریت تالار ادبیات|°
 
آخرین ویرایش:
«یه جوری زندگی بکن که تمام لحظاتش رو به یاد بیاری.»
وقتی بچه بودم مامان بزرگم عادت داشت همیشه این جمله رو به زبون بیاره. البته راست هم می‌گفت مغز نمی‌تونه همه‌ی خاطرات رو به یاد بیاره برای همین تکراری‌هاش رو داخل یه ضمیر گمشده پرت می‌کنه و فقط اونایی که خوب و به یادموندی هستن رو نگه می‌داره.
من همیشه سعی کردم زندگی‌ای داشته باشم که به یاد بیارمش، از همه چی لذت بردن کار سختی نیست اما ما اکثراً از اون اجتناب می‌کنیم، سعی می‌کنیم داخل حرفای مردم غرق بشیم و یک زندگی عادی رو دنبال بکنیم. اوریانا فالاچی یه حرف قشنگی می‌زنه و میگه همیشه سه تا حالت نسبت به یک قضیه وجود داره و اون دید من و دید شما و واقعیت هست. زندگی هم همین هست، تو نمی‌تونی دید مردم رو نسبت به اکثر اتفاقات تغییر بدی اما می‌تونی زندگی خودت رو داشته باشی، از هرچیزی که دوست داری لذت ببری، رنگ شاد بپوشی همیشه درحال سفر و یاد گرفتن چیزهای جدید باشی؛ زندگی که به خودت مدیون هستی رو برای خودت بسازی. واقعیت این هست که هیچکس قرار نیست زندگی تو رو بهتر بکنه و اگه این رو نپذیری نمی‌تونی موفق بشی. تو باید خودت بیدار بشی و دنیای خودت رو بسازی، خواب دیدن شیرین هست اما غیرواقعی هست.
باید همیشه این رو در نظر داشته باشیم که بهتر شدن به معنای جا شدن داخل خونه‌های کوچیکی که جامعه و مدرسه برای ما ساخته نیست، خیلی اوقات بهتر شدن یه دید بالاتر از زندگی و زنده بود هست. مثل وقتی که داخل مسافرت دوست داریم سریع‌تر به مقصد برسیم و این علاقه این‌قدر شدید میشه که تموم جذابیت راه رو از دست می‌دیم. زندگی هم همین‌طوری هست، به مقصد رسیدن خوب هست اما به شرطی که از مسیر هم لذت ببری.
نمی‌شه گفت که برای همه‌ی ما یک چیز خاص مقدور شده و سرنوشت نمی‌ذاره ما از این جلوتر بریم. از نظر من سرنوشت اختراع آدم‌هایی ترسویی بوده که از دنبال کردن رویاهاشون خسته شدن و پذیرفتن اتفاقات نانوشته رو قبول کردند. تو می‌تونی بیشتر از کوپن تعیین شده زندگی بکنی لذت ببری و نفس بکشی. روزهات رو کنار آدم‌هایی که دوستشون داری سپری کنی و برات مهم نباشه بقیه چی میگن چون اکثر مردم فقط حرف می‌زنن.
مهم‌ترین قسمت زندگی یک انسان این هست که نسبت به کردار خودش مسئول هست نه بقیه مردم، پس هیچ‌وقت از کاری که دوست داری دست نکش تا وقتی که می‌تونی ادامه بده و برای نتیجه‌اش دست تکون بده.
کلمه یوکیو یک سبک زندگی در ژاپن در قرن هفدهم هست. داخل این سبک زندگی مهم‌ترین قانون لذت بردن از دنیا هست، در لحظه زندگی کردن؛ این به این معنا هست که اگه علاقه‌مند به دوچرخه‌سواری داخل این هوا هستی چرا انجامش نمی‌دی؟ یا اگه دوست داری یک زبون جدید یاد بگیری باید سریع‌تر این‌کار رو انجام بدی.
در کل هرچیزی که طبق احساساتت برای تو و زندگیت مفید هست رو در لحظه انجام بده و نترس که فردا ممکن هستش اتفاقی بیفته. ممکن هست که هیچ فردایی وجود نداشته باشه.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
آخرین ویرایش توسط مدیر:
آخرین ویرایش توسط مدیر:
آخرین ویرایش توسط مدیر:
آخرین ویرایش توسط مدیر:
آخرین ویرایش توسط مدیر:
آخرین ویرایش توسط مدیر:
آخرین ویرایش توسط مدیر:
وضعیت
موضوع بسته شده است و نمی‌توان پاسخ جدیدی فرستاد.
کی این تاپیک رو خونده (کل خوانندگان: 0)
هیچ کاربر ثبت نام شده ای این تاپیک را مشاهده نمی کند.
عقب
بالا پایین