ای کاش
ماهی ای بودم توی حوض
شاخه گلی در بیابان
پرنده ای روی شاخه ی یک درخت
سنگ ریزه ای تهِ رودخانه
یا قاصدکی میان دستان باد
هر چیزی جز "انسان"
هر چیزی که غم هیچوقت
حوالی خیالش پرسه نزند...
کاش هر چشمی ز انسان از حیا سیراب بود
کاش دل ها از محبت ابر نیسان بر سر تالاب بود
کاش قلب عاشقان نازکتر از پیراهن مهتاب بود
کاش دوستی،خالص تر از جنس طلای ناب بود...