همواره بر این باور باش
کسانی که از بی هم بودن نمیهراسند
با هم بودنشان عجیب اصالت دارد
و آنهایی که از تنهایی و بیکسی میترسند
آغو*ش و بوسههایشان همگی بازیست
مثل همان عزیزم عزیزمهایی که زیاد میشنویم، اما خبری از عشق نیست
همان حرفهایی که ل*ب میزنند و
گوش نمینوازند
عشق بجز تقدیم کردن قافیه به بیقافیهها
هدف به بیهدفها
لذت و هیجان به دلتنگها
دیگر به چه کاری میآید در این دنیای فانی؟
پس آنهایی که خیلی وقت است
از سودای یافتن عشق درگذشتهاند
آنها چه میشوند؟