«فردریش نیچه»

[مـطی]

دروغ باد مارا هر حقیقتی که با آن خنده ای نکرده ایم ! فریدریش نیچه

 

[مـطی]

اختلاف طبقاتی از ضروریات جامعه است چون عامل اشتیاق به پرورش حالت های والاتر کمیاب تر دورتر و عامل چیرگی بر نفس می شود. فریدریش نیچه

 

[مـطی]

کسانی که در خود احساس حقارت می کنند به دیگران رحم می کنند اما به دلیل غرورشان دم نمی زنند! یعنی درد می کشند و می خواهند با دیگران هم دردی کنند.کسانی که با دیگران همدردی می کنند به دلیل دردمند بودن خودشان است. فریدریش نیچه

 

[شآهین]

• آنچه مرا نکُشد، نیرومندترم می‌سازد.
  
• کسی که «چرایی» برای زندگی کردن دارد، می‌تواند تقریباً هر «چگونه‌ای» را تحمل کند.
  
• شاد ماندن به هنگامی که انسان درگیر و دار کارهای ملال‌آور و پرمسئولیت است، هنر کوچکی نیست.
  

 

[شآهین]

• اگر دانش ما این همه به بی‌طرف بودن خود می‌نازد، از آن روست که جز کنجکاوی ناسالمِ ناتوانان چیز دیگری ندارد.
  
• آرامش مدام نیز کسل کننده است؛ گاهی طوفان هم لازم است.
  
• با هر که بدی کردی تا دم مرگ از او بیندیش

 

[شآهین]

• اگر بت‌ها را واژگون کرده باشی کاری نکرده‌ای، وقتی واقعاً شهامت خواهی داشت که خوی بت‌پرستی را در درون خویش از میان برداری.
  
• آنکه می‌خواهد روزی پریدن آموزد، نخست می‌باید ایستادن، راه رفتن، دویدن و بالارفتن آموزد. پرواز را با پرواز آغاز نمی‌کنند.
  
• اگر زمانی دراز به اعماق نگاه کنی، آنگاه اعماق هم به درون تو نظر می‌اندازند.

 

[شآهین]

• از آنچه باعظمت است یا باید هیچ نگفت یا با عظمت سخن گفت و با عظمت سخن گفتن یعنی به دور از آرایش و آلایش.
  
• افزونی دانش گذشته، افزونی تاریخ انسان را پژمرده خواهد ساخت و بزدل. در حالی‌که انسان باید قادر باشد گذشته را در خدمت حال دربیاورد. البته اگر بتوانیم خوب یاد بگیریم که تاریخ را وسیله‌ای برای زندگانی قرار دهیم.