تاریخ وفرهنگ فرهنگ کشور نیوزلند

[خط بنفش]

فرهنگ Pakeha به طور عمده از مهاجران بریتانیایی که در قرن 19 به نیوزلند آمدند گرفته شده است. تا حدود دهه‌ی 1950، بسیاری از این اروپاییان خود را بریتانیایی می‌دانستند و تعلق فرهنگی خاصی به سرزمین مادری خود داشتند. با این حال، نوعی درک عمومی وجود داشت که افراد متولد نیوزلند به لحاظ جسمی از بریتانیایی‌ها قوی‌تر و منعطف‌تر هستند. سبک زندگی عمدتا روستایی مردم در نیوزلند باعث شده بود تا آن‌ها مردمی توانمند، زحمتکش و ماهر بار بیایند. ویژگی دیگر و متمایز فرهنگ Pakeha، تساوی حقوق انسان‌ها است. در فرهنگ Pakeha فرهنگ‌های کوچکتری که از ایرلندی‌ها، ایتالیایی‌ها و دیگر گروه‌های اروپایی گرفته شده‌اند نیز وجود دارد.

 

[خط بنفش]

برخی افراد ادعا می‌کنند که Pakeha در واقع دارای فرهنگ مجزا نیستند. بخشی از این مشکل به این خاطر است که فرهنگ آن‌ها از فرهنگ‌های زیادی تشکیل شده و همچنین به دلیل عدم شناخت تاریخی هنرمندان، نویسندگان و شاعران نیوزلندی، دارای نوعی فقدان فرهنگی می‌باشد. در مقابل، فرهنگ عمومی Pakeha بسیار نمایان، روشن و ارزشمند است. آن‌ها در دهه 1980 و پس از آن دارای فرهنگی ضد نژادپرستی بودند.

 

[خط بنفش]

از دهه 1980، Pakeha شروع به جستجوی سنت‌های ممتاز خود در سرزمین‌های دیگر کردند. آن‌ها معتقد بودند که فرهنگ نیوزلندی‌ها از ماوری‌ها و بریتانیایی‌ها تشکیل نشده است.

 

[خط بنفش]

نیوزلند دارای دو سنت فرهنگی اصلی می‌باشد: ماوری و غربی. با این حال، بیشتر آداب و رسوم فرهنگی نیوزلند مربوط به کشورهای خارجی، به خصوص بریتانیا و ایالات متحده است. به همین دلیل، بسیاری از نویسندگان و هنرمندان نیوزلند سعی دارند از طریق هنرهای خود امرار معاش کنند. برخی از بودجه‌های کارهای هنری از طریق آژانس توسعه‌ی هنرهای بین‌المللی حکومت نیوزلند تامین می‌شود. همچنین نهاد سلطنتی میراث نیوزلند و وزارت فرهنگ این کشور، نهادهای ملی هستند که به حفظ میراث فرهنگی و آثار هنری این کشور کمک می‌کنند. اکثر شهرهای این کشور دارای موزه‌ها و گالری‌های هنری هستند. موزه‌ی ملی نیوزلند Te Papa (به معنای مکان ما) نام دارد که در ولینگتون واقع شده است.

 

[خط بنفش]

تئاترها و نمایش‌های نیوزلند، به دلیل هزینه‌ی بالا و عدم توجه مردم، بسیار افت کرده است. با وجود این، برخی از نمایشنامه‌نویسان نیوزلند، از جمله راجر هال و جکاب راجان، به محبوبیت قابل توجهی در این زمینه دست پیدا کرده‌اند. در دهه‌های اخیر، صنعت فیلم‌سازی نیوزلند رشد چشم‌گیری داشته است. فیلم‌هایی از قبیل «روزگاری جنگجویانی بودند»، «پیانو» و «موجودات آسمانی» موفقیت‌های بزرگی در سطح داخلی و بین‌المللی کسب کردند و همچنین کارگردان فیلم ارباب حلقه‌ها، پیتر جکسون، به یکی از موفق‌ترین کارگردان‌های جهان تبدیل شد. بیلی جیمز نیز محبوب‌ترین کمدین نیوزلند به شمار می‌آید.

 

[خط بنفش]

موسیقی نیوزلند تاثیر گرفته از سبک‌های موسیقی بلوز، جاز، کانتری، راک و هیپ هاپ می‌باشد. سبک هیپ هاپ در نیوزلند بسیار محبوب است و کنسرت‌های زنده‌ی زیادی با این سبک در سراسر این کشور برگزار می‌شود. گروه‌های موسیقی از جمله هربز، کچفایر، 1814، خانه شم و Unity Pacific از طریق سبک موسیقی و آهنگ‌های خود میراث و غرور فرهنگی خود را به نمایش می‌گذارند. برخی از هنرمندان محبوب این کشور در سطح بین‌المللی نیز به موفقیت‌های چشم‌گیری دست یافته‌اند، از جمله Lorde، Split Enz، Crowded house، OMC، Kimbara، Alien Weaponry و Brooke Fraser.

نیوزلند دارای یک ارکستر ملی و چندین ارکستر محلی است. تعدادی از آهنگسازان نیوزلندی دارای شهرت جهانی هستند. معروف‌ترین آهنگسازان نیوزلندی عبارتند از داگلاس لیلبرن، جان ساهاس، جک بادی، گیلیان وایتهد، جنی مک‌لود، گرت فار، راس هریس و مارتین لاگ.

 

[خط بنفش]

موفق‌ترین نویسندگان نیوزلند افراد تبعیدی، از جمله کاترین منسفیلد، بودند. از دهه‌ی 1950، فرانک سارگسون، جنت فریم و برخی دیگر که در نیوزلند اقامت داشتند به نویسندگی مشغول بودند. تا دهه‌ی 1980، آثار ادبی مهم نیوزلند شامل داستان‌های کوتاه بودند اما در دهه‌های اخیر رمان‌هایی از جمله «زمانی جنگجویانی بودند» نوشته‌ی آلن داف و «شانس وینتنر» نوشته‌ی الیزابت ناکس، محبوبیت فراوانی به‌دست آورده‌اند. فرهنگ ماوری به طور سنتی به صورت گفتاری منتقل می‌شده است و آن‌ها کمتر به نویسندگی می‌پرداختند. اما در سال‌های اخیر رمان‌نویسان ماوری از جمله داف، ویتی هیمارا و کری هولم، و شاعرانی مانند هون تواری آثار ادبی مهمی بر جای گذاشته‌اند. نقاش کارتونی نیوزلندی، دیوید لو، در طی جنگ جهانی دوم به واسطه‌ی طنزهای سیاسی خود شهرت فراوان یافت. گوردون مینهینیک و لس گیبارد نیز از طنزپردازانی بودند که برنامه‌های طنز سیاسی اجرا می‌کردند.

 

[خط بنفش]

مسابقات ورزشی که اکثر نیوزلندی‌ها در آن‌ها شرکت می‌کنند شامل راگبی، کریکت، بسکتبال، نتبال، فوتبال و هاکی می‌باشند. همچنین ورزش‌هایی مانند گلف، تنیس، دوچرخه‌سواری و بسیاری از ورزش‌های آبی در بین نیوزلندی‌ها بسیار محبوب هستند. این کشور به واسطه‌ی ورزش‌های سخت، صنعت گردشگری و سنت کوهنوردی آن شهرت فراوان دارد. از معروف‌ترین کوهنوردان این کشور می‌توان به سر ادموند هیلاری اشاره کرد. تیم ملی اتحادیه راگبی All Blacks نام دارد و دارای بهترین رکورد در بین کشورهای جهان است. این تیم در سال 1987 برنده‌ی اولین جام جهانی راگبی شده است. از اسم این تیم برای تیم‌های ملی رشته‌های ورزشی دیگر نیز الهام گرفته شده است. به عنوان مثال تیم ملی بسکتبال نیوزلند Tall Blacks نام دارد. ورزش اسب‌سواری نیز یکی دیگر از ورزش‌های محبوب این کشور به شمار می‌آید.

بسیاری از نیوزلندی‌ها در تیم راگبی محلی خود بازی و یا از آن طرفداری می‌کنند. برخی از آن‌ها معتقدند که راگبی برای آن‌ها نوعی آیین ملی به شمار می‌آید.

 

[خط بنفش]

غذاهای ماوری‌ها

سبک‌های آشپزی ماوری‌ها از روش‌های سنتی پلینزی گرفته شده و با شرایط نیوزلند سازگاری یافته‌اند. برخی مواد غذایی اصلی این کشور عبارتند از kumara (سیب‌زمینی شیرین)، ریشه‌ی سرخس، تارو، پرندگان و ماهی‌ها. غذاها در hangi (فر زمینی) پخته و سرخ شده و در مناطق ژئوترمال (وابسته به حرارت مرکزی زمین) آب‌پز یا بخارپز می‌شدند. از ابزارهای مختلفی برای نگهداری پرندگان و سایر غذاها استفاده می‌شد. ماوری‌ها یکی از معدود افرادی بودند که از نوشیدنی‌های الکلی استفاده نمی‌کردند.

در پی ورود مهاجران اروپایی به نیوزلند، ماوری‌ها با بسیاری از غذاهای آن‌ها، به خصوص سیب‌زمینی و خوک، آشنا شدند. این موضوع اقتصاد کشاورزی ماوری‌ها را دچار تغییرات زیادی کرد. بسیاری از مواد غذایی سنتی کمیاب شدند چرا که با شکار بی‌رویه پرندگان، جمعیت این موجودات کاهش شدیدی پیدا کرد. همچنین بسیاری از جنگل‌ها برای اهداف کشاورزی و استفاده از چوب از بین رفتند. در حال حاضر سبک‌های آشپزی ماوری‌ها ترکیبی از سنت‌های ماوری، آشپزی‌های قدیمی انگلیسیی و غذاهای جدید است.