دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم
از دل تنگ گنهکار برآرم آهی
کآتش اندر گنه آدم و حوا فکنم
مایه خوشدلی آن‌جاست که دلدار آن‌جاست
می‌کنم جهد که که خود را مگر آنجا فکنم
بگشا بند قبا ای مه خورشید کلاه
تا چو زلفت سر سودا زده در پا فکنم
« حافظ »
~~~~~
آخرین ویرایش توسط مدیر:
صدای موجت ای دریا برایم شعر زیبایی است
پر از راز و پر از لذت همانند معمایی است
صدف می‌ریزی از خوبی به روی ساحلت هر روز
و بوی تازه می‌گیرد از این خوبی دلت هر روز
در آغو*ش تو ماهی‌ها تمام لحظه‌ها شادند
به زیر آب و روی آب همیشه شاد و آزادند
پرستوهای دریایی که خیلی عاشق موجند
نشسته گاه بر ساحل و گاهی نیز در اوجند
تو ای دریا برای ما بخوان شعر قشنگت را
به روی ماسه جاری کن صدای رنگ رنگت را
آخرین ویرایش توسط مدیر:
کی این تاپیک رو خونده
(کل خوانندگان: 0)
هیچ کاربر ثبت نام شده ای این تاپیک را مشاهده نمی کند.