محفل ادبی [تکست طوری]

[بهار نارنج]

در من دختریست که در خیالات خود میخندد، نقاشی میکشد، مینویسد...
در من دختریست که به تنها بودن عادت کرده است، بدی ها را میبیند و لبخند میزند ، دروغ ها را میفهمد و آشکار نمیکند ، در من دختریست که به آینه نگاه نمیکند ، در من دختریست مُرده!

 

[بهار نارنج]

میگه تو بدیت اینه که تا میری تو رابطه کامل دل میبندی!
میگم ببخشید که بلد نیستم نصفه دل ببندم ، ببخشید که خودمم: )

 

[بهار نارنج]

من آدم رفتن نبودم ولی خب هیچکی هم نگفت بمون.

 

[بهار نارنج]

‏کارما میگه بعضی وقتا باید تو زندگی رنج بکشی نه بخاطر اینکه آدم بدی بودی بلکه به خاطر اینکه درک نکردی کجا باید دست از خوب بودن برداری!

 

[بهار نارنج]

یک بار هم که شده تو نگران شو...
تو دلتنگ شو؛ تو عاشقم باش ؛ تو بغلم کن ؛ تو بهم پیام بده...
تو بهم اطمینان بده که هستی!
یکبار هم که شده تو باش...
تو بفهم که عشق به غرور نیاز نداره! : )

 

[بهار نارنج]

قسمت ترسناکش میتونه این باشه که اگه بعد اون یه نفر دیگه کسیو دوست نداشتیم چی؟!

 

[بهار نارنج]

شاید ماهایی که بلد نیستیم نقش بازی کنیم اخلاقمون بد باشه و یکم غیر قابل تحمل باشیم ولی وقتی میگیم دوستتون داریم یعنی واقعا دوستتون داریم!

 

[بهار نارنج]

سلام،من خیلی سخت تلاش کردم که نادیده بگیرمت اما بازم عاشقتم خدافظ.

 

[بهار نارنج]

کم کم یاد میگیرید گریه کنم که چی بشه!
چرا منتظر باشم!
چرا متنفر باشم ازش!
دلتنگ شدن بی معنی میشه!
عادت میکنی که دیگه نیست ، رفت! دیگه نمیاد..

 

[بهار نارنج]

من همون دختریم که...
نمیفهمی گریه کرده،
نمیفهمی ناراحته،
نمیفهمی غم داره،
نمیفهمی از درد و بغض پره،
نمیفهمی چرا صداش گرفته!