محفل ادبی [تکست طوری]

[......!]

‏خواهم که به خلوت کده ای از همه دور،
‏من باشم و من باشم و من باشم و من... .

 

[......!]

به‌ اسم‌ مرهم‌ می‌آیند‌، زخم‌ ترین‌ آدم‌ها... .

 

[......!]

.
‏هزار رنج کشیدیم و یکی غم یار نشد... .
.

 

[نهنــگنهنــگ عضو تأیید شده است.]

حرف‌هایم نه؛ اما انگار صدايم تمام شده بود. ​

 

[نهنــگنهنــگ عضو تأیید شده است.]

هرکسی تو زندگیش یکی رو داره که نداره...!​

 

[نهنــگنهنــگ عضو تأیید شده است.]

آدم بعد پشت سر گذاشتن يک سري اتفاقا
بالاخره حالش خوب ميشه؛
فقط ديگه اون آدم قبلي نميشه.​

 

[DEL'ᵃʳᵃᵐ]

فاصله آدمارو از هم دور نمیکنه، سکوت دورشون میکنه: )

 

[DEL'ᵃʳᵃᵐ]

میگفت: میخوام برم تو قبرستون زندگی کنم؛
«از زنده‌ها میترسید» ..

 

[FAREWELL]

کاش تو مدرسه عاشقی رو یاد میدادند..؛

 

[FAREWELL]

بعضی سکوت ها، از صدتا فریاد هم بیشتر صدا دارد؛ صدای شکستن قلب