شعر اشعار منور

[مَـهـوا]

آتشی زد شب هجرم به دل و جان که مپرس
آن چنان سوختم از آتش هجران که مپرس

 

[مَـهـوا]

کاروان آمد و دلخواه به همراهش نیست
با دل این قصه نگویم که به دلخواهش نیست

 

[مَـهـوا]

روز روشن به خود از عشق تو کردم چو شب تار
به امیدی که تو هم شمع شب تار من آیی

 

[مَـهـوا]

به چشمک این همه مژگان به هم مزن یارا
که این دو فتنه بهم می زنند دنیا را
چه شعبده است که در چشمکان آبی تو
نهفته اند شب ماهتاب دریا را

 

[مَـهـوا]

رفتی و در دل هنوزم حسرت دیدار باقی
حسرت عهد و وداعم با دل و دلدار باقی

 

[مَـهـوا]

از عشق من به هر سو در شهر گفتگویی است
من عاشق تو هستم این گفتگو ندارد

 

[مَـهـوا]

باز در خواب شب دوش تو را می دیدم
وای بر من که توام خواب شب دوش شدی

 

[مَـهـوا]

ما به داغ عشق بازی ها نشستیم و هنوز

چشم پروین همچنان چشمک پرانی میکند

 

[مَـهـوا]

ز باغ عشق تو هرگز گلی به کام نچیدم
به روز گلبن حسنت گلی به کام نچینی

******

 

[مَـهـوا]

این همه جلوه و در پرده نهانی گل من

وین همه پرده و از جلوه عیانی گل من

آن تجلی که به عشق است و جلالست و جمال

و آن ندانیم که خود چیست تو آنی گل من

******