شعر اشعار منور

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

چگونه‌ام؟ نتوان گفت! وین کسی داند
که زارزار بخندید و قاه‌قاه گریست
#مهدیحمیدیشیرازی

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

هیچ میدانی چون موج
در گریز از خویشتن پیوسته می کاهم؟
زان که بر این پرده ی تاریک
این خاموشی نزدیک
آنچه میخواهم نمیبینم
و آنچه می بینم نمی خواهم
#شفیعی_کدکنی

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

یادش همه‌جا هست؛ خودش نوش شما
#علیرضا_آذر

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

من زیستنم قصه‌ی مردم شده‌است
یک "تو" وسط زندگی‌ام گم شده است
#علیرضا_آذر

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

کمان کشیده‌ام امّا خودم نشانه‌ی خویش...

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

زیر سرپنجه‌ٔ گرگیم و جگرها خون است
#هوشنگ_ابتهاج

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

هرکس به خان و مانی دارند مهربانی
من مهربان ندارم نامهربان من کو

#انوری

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

یک نفر پیش فلک ریش گرو بگذارد
بلکه دست از سر آزردن ما بردارد
#شیدا_صیادپور

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

شکایت از ستمِ یار، رسمِ عاشق نیست...
#طالب_آملی

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

با رقیبان تو نشستی و به من طعنه زدند:

از وفاداریِ آن دلبر زیبا چه خبر . . . ؟

#مهران‌فلاح