شعر اشعار منور

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

شب دل کندنت می پرسم آیا باز میگردی؟
جوابت هر چه باشد ،بر سوال خویش می گریم

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

نمی دانم چرا اما به قدری دوستت دارم
که از بیچارگی گاهی به حال خویش می گریم

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

اگر جنگیده بودم،دست کم حسرت نمی خوردم
ولی من بر شکست بی جدال خویش می گریم

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

به گردم حلقه می بندند یاران و نمی دانند
که من چون شمع هر شب بر زوال خویش می گریم

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

نمی گریم برای عمر از کف رفته ام،اما
به حال آرزوها ی محال خویش می گریم

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

دل خونست و
چِشم چشمه ی خون!
#فاضل

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

داغ جانسوز من از خنده‌ی خونین پیداست
ای بسا خنده که از گریه غم‌انگیزتر است ..
#رهی_معیری

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

فراخایِ جهان
سرشارِ از آزادی و شادیست
اگر این دیو و این دیوار‌
که می‌بندد رهِ دیدار،
بگذارد...‌‌!
#شفیعی_کدکنی

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

غم مخور دادرَسِ عاشقِ مظلوم خداست...
#ملک_الشعرا

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

سرتاسرِ آفاق دویدی هیچ است
و آن نیز که در خانه خزیدی هیچ است
#خیام