[پدر دختری]

[Vida.]

با تمام مداد رنگی های دنیا

به هر زبانی که بدانی یا ندانی

خالی از هرتشبیه و استعاره و ایهام

تنها یک جمله برایت خواهم نوشت

دوستت دارم دختر عزیز تر از جانم​

 

[Vida.]

در بنفشه زار چشم تو

من زبهترین بهشت ها گذشته ام

من به بهترین بهار ها رسیده ام

تو همزبان بهترین دقایق حیات من

لحظه های هستی من از تو پرشده ست​

 

[Vida.]

به خاطر تو هم شده هميشه آبي می مانم

به خاطر تو هم شده تمام روزهای بعد از اين مهربانتر خواهم شد

دلم ميخواهد زودتر دستهايت را بگيرم

زودتر روي دستهايم تكانت دهم بخوابی

زودتر برايت با زبان كودكانه قصه بگويم

بهانه بگيري و من كلافه شوم

بريزی

بپاشي

و من حرص هايم را سر بيخيالي خالی كنم​

 

[Vida.]

دختر یعنی لبخند در هجوم گریه ها، آرامش وقت بی قراری ها، عاشقانه ای هنگام غروب،
دختر یعنی تفسیر جمله ی “دوستت دارم” یعنی خدا هم زیباست، عجب نقاشی خوبی است
دختر یعنی معصومیت تا بی نهایت​

 

[Vida.]

دختر که داشته باشی،
خیال می کشاندت به بعد از ظهر گرم روز تابستانی
که گوشواره های میوه ای از گیلاس های به هم چسبیده
به گوش انداخته اید
همان هایی که هر که بیاویزدشان از شادی لبریز می شود
و خنده ی از ته دل امانش را می برد​

 

[Vida.]

فرزند خوب و مهربانم
آغشته به “تو” میشود
روحم ، نفسم ، بند بند وجودم
وقتی در حصار دستانت بوسه باران میشوم​

 

[Vida.]

فرزندم آرزویم این است :
نتراود اشک در چشم تو هرگز مگر از شوق زیاد
نرود لبخند از عمق نگاهت هرگز و به اندازه هر روز تو عاشق باشی
عاشق آنکه تو را می خواهد و به لبخند تو از خویش رها می گردد
و تو را دوست بدارد به همان اندازه​

 

[Vida.]

جان منی از این عزیزتر نمی شود

جان منی و خوش به حالت که مادرت

تو را مثل گوش ماهی هایی که خودش کنار دریا کشف کرده دوست دارد

برایت یک مشت بوسه میفرستم

باز هم هست

از این بوسه های عاشقانه برایت زیاد کنار گذاشته ام​

 

[Vida.]

میشــــه اسـم پاکتو / رو دل خـــــدا نوشت
میشه با تو پر کشید / تــــوی راه سرنوشت
میشـــه با عطـر تنت / تا خــــود خـدا رسید
میشــه چشــم نازتو / رو تن گلهــــا کـشید​

 

[Vida.]

ای بهار آرزوی نسل فردا،دخترم / ای فروغ عشق از روی تو پیدا، دخترم
چشم وگوش خویش را بگشا کز راه حسد / نشکند آیینه ات را چشم دنیا، دخترم
دست در دست حیا بگذار وکوشش کن مدام / تا نیفتی در راه آزادی از پا، دخترم
کوه غم داری اگر بر دوش دل همچون پدر / دم مزن تا می توانی از دریغا، دخترم
با مدارا می شوی آسوده دل،پس کن بنا / پایه رفتار خود را بر مدارا، دخترم​