فــیـلم‌نـامــه‌ نــویسـی ?

[BirdyBirdy عضو تأیید شده است.]

× فیلمنامه‌نویسی چیست؟

شاید برای شما هم پیش اومده باشه که کلمه فیلمنامه رو شنیده یا دیده باشید و بخواهید بدونید که دقیقا چی هست و چطور نوشته میشه.
فیلمنامه داستان یا رمانی هستش که به همراه وقایع داستان، توضیحات مربوط به صحنه‌ها برای ساخت فیلم هم نوشته می‌شود.
به نویسنده‌ای که فیلمنامه (سناریو) می‌نویسد، فیلمنامه‌نویس (سناریست) گفته می‌شود.​

 

[BirdyBirdy عضو تأیید شده است.]

× انواع فیلمنامه (سناریو): فیلمنامه‌ها به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:

- فیلمنامه‌های داستانی

- فیلمنامه‌های مستند

× فیلمنامه‌های داستانی هم به سه دسته تقسیم می‌شوند:

- فیلمنامه‌های کوتاه

- فیلمنامه‌های بلند

- فیلمنامه‌های سریالی


× تفاوت فیلمنامه داستانی با مستند:
× همانطور که از معنی واژه مستند پیداست؛ فیلمنامه‌ی مستند بر اساس اسناد تصویری، عکس، فیلم‌های خبری و... نوشته می‌شود، در صورتی که ویژگی اصلی فیلمنامه‌ی داستانی در نوشتاری بودن آن است. بنابراین؛ اگرچه که اصل هر دو نوع فیلمنامه به《زندگی》برمی‌گردد تفاوت‌هایی نیز دارند که باید به آنها توجه کرد.



​

 

[BirdyBirdy عضو تأیید شده است.]

انواع فیلمنامه‌ از نظر ساختار:

• فیلمنامه با ساختار خطی
• فیلمنامه با ساختار مدور
• فیلمنامه با ساختار منقطع
• فیلمنامه با ساختار مارپیچ
• فیلمنامه با ساختار دو وجهی یا چند وجهی
• فیلمنامه با ساختار شکسته

​

 

[BirdyBirdy عضو تأیید شده است.]

فیلمنامه با ساختار خطی:
در این نوع ساختار، داستان فیلم از یک نقطه شروع می‌شود؛ روال عادی و طبیعی خود را طی می‌کند و به پایان می‌رسد.
این نوع ساختار جهتی مستقیم و رو به جلو دارد؛ وقایع داستان به همان ترتیبی که شخصیت های داستان آنها را تجربه می‌کنند در معرض دید قرار می‌گیرد.
ساده ترین منطق پیرنگ داستان متعلق به این نوع ساختار است و معمولا در آموزش‌های فیلمنامه‌نویسی بیشتر به این ساختار پرداخته می‌شود.
​

 

[BirdyBirdy عضو تأیید شده است.]

فیلمنامه با ساختار مدور:
در اين نوع ساختار، داستان فیلم از یک نقطه شروع شده و مانند بومرنگ؛ که پس از پرتاب، چند مرحله را طی کرده و به نقطه آغاز خود برمی‌گردد؛ پس از طي چند مرحله دوباره به همان نقطه آغازین که در ابتدا نشان داده شده بود، برمی‌گردد.​

 

[BirdyBirdy عضو تأیید شده است.]

فیلمنامه با ساختار منقطع:
در اين نوع ساختار، هر بخش از فیلمنامه در زمانی خاص و به صورت مجزا اتفاق می‌افتد و هر بخش نکته به خصوصی از داستان را در بر می‌گیرد که در آخر همه این بخش ها با هم، منظور و مفهوم داستان را می‌رسانند.​

 

[BirdyBirdy عضو تأیید شده است.]

فیلمنامه با ساختار مارپيچ:
در اين نوع ساختار، بیننده شاهد حرکت مارپيچي زمان است؛ یعنی داستان از میانه خود شروع شده، به سمت گذشته حرکت کرده؛ سپس دوباره به سمت زمان حال آمده و بیننده دوباره قسمت های مياني داستان را که يک بار در ابتدای فيلم دیده است را با اطلاعات و جزئیات بیشتری خواهد دید و سپس جریان فيلم تا انتها ادامه پیدا می‌کند.​

 

[BirdyBirdy عضو تأیید شده است.]

فیلم نامه با ساختار دو وجهی يا چند وجهی:
دراين نوع ساختار، حادثه‌های واقعی يا وقایع ای که می‌توانستند رخ دهند درهم می‌آمیزند. مثلا ديدگاه های چند فرد درمورد يک واقعيت و يا نظرات يک فرد که در حال خواب ديدن (واقعيت خيالي) است؛ به موازات حادثه های اتفاق افتاده و واقعی تصوير می‌شوند.​

 

[BirdyBirdy عضو تأیید شده است.]

فیلمنامه با ساختار شکسته:
اين ساختار مانند يک «کولاژ» از قسمت‌های مختلف تشکيل شده است. در این ساختار وقایع و حوادث جداگانه و مجزا نوشته می‌شوند. ​

 

[BirdyBirdy عضو تأیید شده است.]

"عناصر فیلمنامه (سناریو)"

همه فیلمنامه ها از عناصر مشترکی تشکیل شده‌اند. حضور همه‌ی این عناصر در فیلمنامه ضروری است و عدم توجه به هر یک از این عناصر منجر به ایجاد ناهماهنگی و اختلال در روند تولید فیلم می‌شود. با توجه به اهمیت عناصر تشکیل‌دهنده فیلمنامه در ادامه به توضیحات اجمالی در مورد این عناصر خواهیم پرداخت.

× توصيف (Action):
این عنصر، شامل توضیح در مورد صحنه‌های فیلم می‌باشد. در این مرحله، نویسنده به جزئیات موجود در صحنه و چگونی آنها اشاره می‌کند. این بخش، یکی از خلاقانه ترین قسمت‌های نوشتن فیلمنامه محسوب می‌شود.

× عنوان صحنه (Scene Headings):
منظور از عنوان صحنه، مکان (location) مورد نظر نویسنده است. در این قسمت، نویسنده با اشاره مستقیم به مکان مورد نظر خود برای ضبط فیلم اشاره می‌کند.

× نام شخصیت‌های فیلمنامه (Character Name):
این عنصر، شامل نامگذاری شخصیت‌های داستان است و استفاده از این اسامی در طول داستان به منظور تعیین گویندگان دیالوگ ها است.
× توضيح (Extension):
یک مشخصه توضیحی درباره گفتار شخصیت است که در سمت چپ نام شخصیت قرار داده شده، و نشان می دهد این صحبت در صحنه دیده می‌شود یا اینکه تنها قابل شنیدن است که با توصیف صحنه و یا حالت شخص همراه است.

× گفتار (Dialogue):
بیان کلیه مکالمات درونی و بیرونی یک داستان. این عنصر، با حفظ کامل ویژگی‌های کلامی شخصیت‌های داستان نه تنها به محتوای مورد نظر اشاره می‌کند بلکه با استفاده از ترفندهای خاص به نشان دادن ویژگی‌های شخصیتی گوینده نیز می‌پردازد.

× حالت شخص (Parenthetical):
این توضیحات، در واقع برای کمک به هنرپیشه‌ها هستند که متوجه شوند جمله را چطور و با چه لحنی بگویند.

× انتقال (Transition):
این مورد، برای زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که شخصیت داستان در حال انتقال به صحنه یا نمای دیگری است.

× نما (Shot):
نما در فیلمنامه، در واقع اشاره‌ای است تا در صحنه بر روی یک شخص یا شی خاص تمرکز کنیم. نکته‌ای که در این قسمت باید به آن بسیار توجه داشت این است که "صحنه را کارگردانی نکنیم"؛ به عبارت دیگر تنها زمانی از این عنصر استفاده کنیم که واقعاً ضروری بنظر بیاید.

× گفتارموازی (Dual Dialogue):
این مورد زمانی که بخواهیم نشان دهیم دو کارکتر همزمان در حال صحبت هستند، استفاده می‌شود.
​