ابیونیان گروهی از مسیحیان یهودینژاد در سدههای نخست مسیحیت بودند، که سخت به قوانین شریعت پایبند بوده، زندگی مبتنی بر ساده زیستی و ریاضت را پیشه کرده بودند و از قوانین اخلاقی سختگیرانه پیروی میکردند. آنان عیسی را بزرگترین پیامبر خدا و همان ماشیح میدانستند، اما هیچ جنبه الوهیتی برایش قائل نبودند و او را انسان میشمردند. از این رو پولس را، که عیسی را خدا میشناساند، کافر میدانستند. بر اساس این اعتقادات، ایشان انجیلی به نام انجیل ابیونی را به رسمیت می شناختند و نوشتههای پولس را رد میکردند. آنان تأکید داشتند که مسیحیان، چه یهودینژاد و چه از امتها، زیر شریعت اند و نجات جز از طریق ختنه و اجرای شریعت موسی قابل حصول نیست.[۱] گاهی دو نفر از حواریان مسیح، یعنی پطرس و یعقوب پسر حلفا، را رهبران رهبری این فرقه برمیشمرند. موعظه بالای کوه، احتمالاً یکی از مرکزیترین مسائل مسیحیان یهودی چون ابیونیها است.
آخرین ویرایش توسط مدیر: