زندگی پس از مرگ باور دیرین انسان هاست. و به این باور در کتاب های آسمانی بسیار توجه شده است. و از آن به آخرت تعبیر می‌شود.
داشتن زندگی جاودانه، از خواسته‌های عمیق و اصلی انسان است و زندگی پس از مرگ، پاسخی به این نیاز، است.
باور به زندگی پس از مرگ؛ در مقابل پوچ گرایی است؛ که زندگی انسان را موقت و بی هدف، و مرگ را پایان همه چیز می داند
زندگی جاودانه:
در همه‌ی دین‌ها و آیین‌ها برای گرایش به جاودانگی پاسخی وجود دارد. البته با توجه به دشواری فهم چگونگی زندگی، آن جهانی و آمیخته شدن حقیقت با پاره‌ای از خرافات و تصور‌های ابتدایی و آرزوهای قبیله‌ای، تصویر دنیای پس از مرگ به شکل‌های متفاوتی عرضه شده.
در بعضی ا اسطوره‌های تاریخی،انسان‌ها در جست و جوی، آب حیات‌اند.برخی از آیین های ششرقی بر این باورند،
که روح انسان پس از مرگ، در جسم نوزادی متولد می‌شود و تنها زمانی از چرخه‌ی زندگی ومرگ دنیوی رها می‌شود،
که از همه‌ی بدی‌ها پاک شود و به خداوند بپیوندد.
داشتن زندگی جاودانه، از خواسته‌های عمیق و اصلی انسان است و زندگی پس از مرگ، پاسخی به این نیاز، است.
باور به زندگی پس از مرگ؛ در مقابل پوچ گرایی است؛ که زندگی انسان را موقت و بی هدف، و مرگ را پایان همه چیز می داند
زندگی جاودانه:
در همه‌ی دین‌ها و آیین‌ها برای گرایش به جاودانگی پاسخی وجود دارد. البته با توجه به دشواری فهم چگونگی زندگی، آن جهانی و آمیخته شدن حقیقت با پاره‌ای از خرافات و تصور‌های ابتدایی و آرزوهای قبیله‌ای، تصویر دنیای پس از مرگ به شکل‌های متفاوتی عرضه شده.
در بعضی ا اسطوره‌های تاریخی،انسان‌ها در جست و جوی، آب حیات‌اند.برخی از آیین های ششرقی بر این باورند،
که روح انسان پس از مرگ، در جسم نوزادی متولد می‌شود و تنها زمانی از چرخه‌ی زندگی ومرگ دنیوی رها می‌شود،
که از همه‌ی بدی‌ها پاک شود و به خداوند بپیوندد.
آخرین ویرایش توسط مدیر: