باید بمیرم
تا سینه ام را بشکافی
و بر اندک استخوانی که از من مانده
رد ِ نبض ِ قلبم را لم*س کنی ..
ردی از هیچ بر دنده هایم
و ردی از دستان ِ تو
بر لکه های مانده از دود ِ سیگار ..
تلافی ِ دوباره ی زندگی
هیچ مُرده ای را به پیش از حسرت هایش بازنمی گرداند ..
پشیمانی ِ شب های شکار
پوکه های پنهان در خاک است
و پرنده ای که از آخرین نفس جامانده .