♥ دلـنـوشـتـه عـاشـقـانه ♥

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

اقرار
گم کن مرا فکر کن اصلا نبوده ام
غرقم کن وخیال کن این من ،نبوده ام

اصلا بگو ندیده ونشنیده ای مرا
اصلا بگو مجاز به بودن نبوده ام

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

حال مرا نگیر
تقدیم می شود به تو وخلوت شبت
هر چند ناخوش است،صدای مرا بگیر

افتاده عکس ماه به فنجان خالی ام
یک فال قهوه دورنمای مرا بگیر

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

آهو ندیده ای
در خلوتت به عاقبتم فکر کرده ای؟
خُب... کیفر صنوبر بی برگ وبار چیست؟

روزی قرار شد برسیم آخرش به هم
حالا بگو پس از نرسیدن قرار چیست؟

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

نامه هایی به خودم
این روزها از اینه ها طفره می روم
با حرف های راست مدرا نمی کنم

بیرون از این اتاق مکرر نرفته ام
پرواز این قفس به تماشا نمی کنم

در کفش هایم شوق خطر،خاک می خورد
پای سفر ندارم اگر پا نمی کنم

چندی ست نامه هام بدون نشانی ام
حتی خودم خودم را پیدا نمی کنم

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

جنگ و صلح
نه حقیقت نه رویا،به جز من هیچ کس خوب وصفت نکرده
کاتبان در تمام تواریخ، شاعران در تمام غزل ها

داستان بلندی ست دیگر،هر شب و روز دنباله دارد
قهر ومهر من وچشم هایت،جنگ وصلح تو این غزل ها

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

سفیدِ پیرهن
تو پا گذاشته ای در جهان تازه ی من
خوش آمدی، بتشین قهرمان تازه ی من

سپرده ام بروند ابرها وصاف شود
برای پر زدنت آسمان تازه ی من

تو رودخانه ای ودل بی آبی ات زده ام
سفیذ پیرهن بادبان تازه ی من

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

خورشید من
با شاعرِدر بندِ جنونِ تو گرفتار
می سوزم می سازم اگر جای تو باشم

خورشید منی،عادت هر روزه ام این است،
یک پنجره مبهوت تماشای تو باشم

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

شعر پوشیده ای
شعر پوشیده ای ودکمه دکمه،شاعر-
می کَنَد قافیه ی پیرهنت را ببرد

شانه کن!این همه در طاقت یک اینه نیست
شانه اش بار پریشان شدنت را ببرد

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

یادم نمی اید
یادم نمی اید جوابم داده باشی
یادم نمی اید سلامم داده باشی

باتو همین اندازه شیرین بود اگربود
زهری که با حرفی به کامم کرده باشی

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

گلوی گاز را باز بگذار
یک شب بیاور شمع وروشن کن اتاقم را
شب های بی انگیزه ام بی اتفاقم را

یک شب بیا با هرچه گرما در ب*غل داری
از یک جنون اتش مهیا کن اجاقم را

تو بادی ومن برگ، سرگردانی خوبی ست
امااگر جدی بگیری اشتیاقم را