کوروش بزرگ چه زیبا گفت:
اگر در دل کسی جایی نداری، فرش زیر پایش هم نباش!
جایی که بودن و نبودنت هیچ فرقی نداره، نبودنت رو انتخاب کن اینگونه به خودت احترام گذاشتی... .
یک روز از خواب بیدار میشوی نگاهی به تقویم میاندازی، نگاهی به ساعتت و نگاهی به خود خودت در آینه... .
و میبینی هیچ چیز و هیچ کس جز خودت حیف نیست.
لباسهای اتو کشیده غبار گرفته مهمانیات را از کمد بیرون میآوری.
گرانترین عطرت را از جعبه بیرون میآوری و به سر و روی خودت میپاشی.
ته مانده حساب بانکیات را میتکانی و خرج خودت میکنی!
صید افتاده به خونم
تو چه سان میگذری غافل از اندوه درونم؟
بی من از کوچه گذر کردی و رفتی!
قطرهای اشک درخشید به چشمان سیاهم
تا خم کوچه به دنبال تو لغزید نگاهم