جملات بزرگان فلسفه در مورد آرزو

[شآهین]

میلان کوندرا



انسان آرزومند جهانی است که در آن خیر و شر آشکارا تشخیص دادنی باشند، زیرا در او تمایل ذاتی و سرکش داوری کردن پیش از فهمیدن، وجود دارد.

 

[شآهین]

فریدریش نیچه



از میان دو سخنور، تنها آن کس که عنان اختیار به دست شور و شوق می دهد می تواند براستی منطق آرمانی خویش را به کرسی بنشاند.

 

[شآهین]

امام علی (ع)



خردمند به کار خویش تکیه کند و نادان به آرزوهای خویش.

 

[شآهین]

بنجامین فرانکلین



کسی که امیدی را وسیله کسب درآمد خود قرار دهد، ممکن است از گرسنگی بمیرد.

 

[شآهین]

هنری وادزورث لانگ‌فلو



چه شکوهی دارد این جهان، در چشم کسی که با دلی آرزومند در زیر آسمان پر جبروت و درخشان به پیش می رود.

 

[شآهین]

میلان کوندرا



زیبایی، آخرین پیروزی انسانی است که دیگر امیدی ندارد.

 

[شآهین]

ویلیام شکسپیر



از دست دادن امیدی پوچ و محال، خود موفقیت و پیشرفتی بزرگ است.

 

[شآهین]

فریدریش نیچه



او به آرمانی که ضعف آن مشهود است هنوز با سماجت پایبند است... و این امر را وفاداری می نامد.

 

[شآهین]

فریدریش نیچه



اصولاً حالتها، رفتار و شور و شوق فلاسفه همیشه فریبنده ترین عنصر اندیشه آنها بوده است

 

[شآهین]

هنری وادزورث لانگ‌فلو



به آینده دل مبند، هر چند نویدبخش! بگذار تا گذشته ی معدوم نعش خود را به خاک سپارد! کار کن، کار در زمان حال که نقد است؛ با دل امیدوار و توکل به کردگار!