مشاعره | مشاعره با اشعار شهریار |

[BirdyBirdy عضو تأیید شده است.]

ای غنچه خندان چرا خون در دل ما میکنی
خاری به خود می بندی و ما را ز سر وا میکنی

شهریار​

 

[MelicaMelica عضو تأیید شده است.]

ای غنچه خندان چرا خون در دل ما میکنی
خاری به خود می بندی و ما را ز سر وا میکنی

شهریار​

یـکـی شـکـسـتـه نـوازی کـن ای نسیم عنایت
کــه در هــوای تـو لـرزنـده تـر ز شـاخـه بـیـدم​

 

[BirdyBirdy عضو تأیید شده است.]

یـکـی شـکـسـتـه نـوازی کـن ای نسیم عنایت
کــه در هــوای تـو لـرزنـده تـر ز شـاخـه بـیـدم​

من دلبخواه خویش نجستم ولی خدا
با هر کس آن دهد که به جان دلبخواهش است

در شهر ما گناه بود عشق و شهریار
زندانی ابد به سزای گناهش است​

 

[بلوط]

‌

من دلبخواه خویش نجستم ولی خدا
با هر کس آن دهد که به جان دلبخواهش است

در شهر ما گناه بود عشق و شهریار
زندانی ابد به سزای گناهش است​

تـا کـه نـامـی شدم از نام نبردم سودی
گـر نـمـردم مـن و ایـن گـوشـه گـمـنامیها

 

[BirdyBirdy عضو تأیید شده است.]

‌

تـا کـه نـامـی شدم از نام نبردم سودی
گـر نـمـردم مـن و ایـن گـوشـه گـمـنامیها

از شکار دگران چشم و دلی دارم سیر
شیرم و جوی شغالان نبود آبخورم

 

[m.amir]

مگر ره گم کند کو را گذار افتد به ما یارب
فراوان کن گذار آن مه گم کرده راه اینجا

کله جا ماندش این جا و نیامد دیگرش از پی
نیاید فی المثل آری گرش افتد کلاه اینجا

 

[هویار]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا؟

 

[سمانه]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا؟

از زندگانیم گله دارد جوانیم
شرمنده جوانی از این زندگانیم

 

[M I R A S]

از زندگانیم گله دارد جوانیم
شرمنده جوانی از این زندگانیم

مسافری که به رخ اشک حسرتم بدواند
دلم تحمل بار فراق او نتواند