اتمام یافته اپیزود کلکسیون مردگان | تمنای واژگان

چَڪاوڪِ سِـپید؛ · 1/15/24

‌‌

‌

عنوان اپیزود: کلکسیون مردگان
نگارنده: تمنای واژگان
ویراستار: @سادات.۸۲
کپیست : @سادات.۸۲
ژانر: اجتماعی، تراژدی
سطح: ویژه‌
پیشاهنگ:
دخترکی جوان، با قلبی زخمناک و جریحه‌دار که از نقش‌پردازی در تئأتر به بازیگری قهار در نمایش حیات، مبدل شده است. نمایشنامه‌ی زندگی او از پیش مکتوب شده و روزی پرده‌ی سرخ‌فام تمام نمایش‌ها بسته خواهد شد.
‌

BluęЯosę · 1/15/24

‌°•○°● به نام خالق واژگان ●°○•°

‌

نویسندگان گرامی صمیمانه از انتخاب "انجمن کافه نویسندگان" برای ارائه آثار ارزشمندتان متشکریم!
‌
پیش از شروع تایپ آثار ادبی خود، قوانین و نحوه ی تایپ آثار ادبی در"انجمن کافه نویسندگان" با دقت مطالعه کنید.

قوانین تایپ اپیزود، پادکست و دکلمه

‌
شما می توانید پس از ارسال ۵ پارت از اثر خود، درخواست نقد بدهید.
‌

نکته : نقد اجباری می باشد و برای درخواست تگ حتما می بایست اثر شما نقد شده باشد.

شما می‌توانید پس از ۵ پارت درخواست جلد بدهید!
‌‌

درخواست جلد

‌
شما نویسنده گرامی می‌توانید پس قرار دادن ۵ پارت از اثر خود در این تاپیک درخواست نقد بدهید.

درخواست نقد

‌
پس از قراردادن ۵ پارت می‌توانید درخواست تگ کنید.

درخواست تگ

‌
همچنین شما می‌توانید پس از ۶ پست درخواست کاور تبلیغاتی بدهید.

درخواست کاور تبلیغاتی

‌

همچنین ‌شما می توانید پس از ارسال ۷ پست اعلام اتمام نمایید تا رسیدگی های لازم صورت بگیرد.

اعلام اتمام آثار ادبی

‌

بنا به هر دلیلی قصد ادامه دادن اثر ادبی خود را ندارید می توانید درخواست انتقال به متروکه بدهید تا منتقل شود...

درخواست انتقال به متروکه

‌

◇ قلمتان سبز و ماندگار ◇

مدیریت تالار ادبیات انجمن کافه نویسندگان
‌...

چَڪاوڪِ سِـپید؛ · 1/15/24

‌

[اپیزود نخستین: بازیگران نقاب‌دار]

پرده‌‌ی خونین‌رنگ بسته می‌شود و نمایش به پایان خویش می‌رسد. سناریوهای متوالی را به خاطر سپرده بودم.

(آه‌ کشیدن)
اخیرا به نقش‌هایی که ایفا می‌کنم، تمایلی هرچند اندک نیز ندارم. در این موسم، حتی گنجایش اجرای نقش انسانی آرزومند را هم دارا نیستم.
تمام انسان‌ها برای بقای زندگی خویش، روزی مجبور به مبدل‌شدن به بازیگری که پشت نقاب سیه‌فامش پناه گرفته‌است، می‌شوند. گاه این بازیگران، آن‌چنان در نقش خود غرق می‌شوند که شخصیت حقیقی‌شان را به امواج نسیان می‌سپارند و تنها، پوشش دروغین‌شان را به همگان می‌نمایانند.

(پوزخند)
من قصد نداشتم که همچون دیگران به اجرای حرکات تصنعی بپردازم. ولیکن... زمان زیادیست که دیگر خودم نیستم. به خاطر ندارم که پیش از این، چگونه لبخند را میهمان ل*ب‌‌هایم می‌کردم! یا دلم را به شکوفه‌های صورتی به موسم بهار، خوش می‌کردم. من قصد نداشتم تغییر کنم؛ لیکن زمانه دگرگونی را بر دخترکی غریب تحمیل کرد.

(تنفس عمیق)
و من او را به قتل رساندم؛ همان دخترک شاد و ساده‌لوح را!
‌

چَڪاوڪِ سِـپید؛ · 1/15/24