جمله‌ای از بزرگان دنیای نویسندگی

[آسِمان؛آسِمان؛ عضو تأیید شده است.]

به نام پروردگار قلم

یک جمله تاثیر گذار از نویسنده محبوبت، یا نويسندگان بزرگ ایران و جهان بگو.
می‌تونه یه پاراگراف از یک کتاب هم باشه. ​

 

[آسِمان؛آسِمان؛ عضو تأیید شده است.]

فقط دشمنان حقیقت را می‌گویند.
دوستان و عاشقان بر اساس وظیفه، بی وقفه دروغ می گویند.

استیون کینگ

 

[آسِمان؛آسِمان؛ عضو تأیید شده است.]

هیچ چیز با شکوهی در برتری بر هم‌نوعان وجود ندارد.
شکوه واقعی در برتری نسبت به خودِ قبلی‌ست.

ارنست همینگوی

 

[آسِمان؛آسِمان؛ عضو تأیید شده است.]

چیزی که سرنوشت
انسان را می‌سازد
استعداد هایش نیست.
انتخاب هایش است...

جی. کی. رولینگ

 

[ZiziZizi عضو تأیید شده است.]

"بچه که بودم کار بد میکردم مامانم یکم دعوام میکرد و سرم داد و هوار میکشید ولی بعدش محکم بغلم می کرد اونجا نمی‌فهمیدم
این همه تناقض رو! تو هم داد و هوار کن فریاد بزن؛ ولی ببخش... . اون ب*غل کردن مامانت اخرش لذتش به دنیا ها
ارزش داره!"
رمان ملورین - به قلم تبلور

 

[هویار]

اگر انسان ها در طول عمر خویش فعالیت مغزشان به اندازه یک میلیونیوم فعالیت معده شان بود اکنون کره زمین تعریف دیگری داشت

آلبرت انیشتین​

 

[هویار]

اگر یاد کسی هستیم این هنر اوست نه هنر ما
چقدر زیباست کسی را دوست بداریم
نه برای نیاز نه از روی اجبار و نه تنهایی
فقط برای اینکه ارزشش را دارد

فروغ فرخزاد​

 

[هویار]

یک سیب افتاد و جهان از قانون جاذبه باخبر شد
میلیون ها جسد افتاد ولی بشر معنای انسانیت را درک نکرد

چارلی چاپلین​

 

[هویار]

شاید انسان ترجیح میدهد درکش کنند تا اینکه دوستش داشته باشند

جورج اورول​

 

[آسِمان؛آسِمان؛ عضو تأیید شده است.]

زندگی با خونسردی و بی‌اعتنایی، صورتک هر کسی را به خودش ظاهر می‌سازد. گویا هر کسی چندین صورت با خودش دارد! بعضی‌ها فقط یکی از این صورتک‌ها را دائماً استعمال می‌کنند که طبیعتاً چرک می‌شود و چین و چروک می‌خورد. این دسته صرفه‌جو هستند. دسته‌ی دیگر صورتک‌های خودشان را برای زاد و رود خودشان نگه می‌دارند. و بعضی دیگر پیوسته صورت‌شان را تغییر می‌دهند ولی همین‌که پا به سن گذاشتند می‌فهمند که این آخرین صورتک آنها بوده و به زودی مستعمل و خراب می‌شود. آن‌وقت صورت حقیقی آنها از پشت صورتک آخری بیرون می‌آید.

بوف کور_ صادق هدایت