در دهه ۸۰ محمدرضا شجریان به برگزاری کارگاههای آواز در فرهنگستان هنر پرداخت تا فرصت یادگیری را برای علاقهمندانی از سراسر کشور فراهم کند. سال ۸۶ در نشستی که با عنوان "هماندیشی اهل ادب و هنر" در مجموعه فرهنگی هنری آسمان برگزار شد او درباره ارتباط موسیقی با سایر رشتههای هنری گفت: "هر هنرمندی باید جامعه خود را بشناسد و مادامی که با آداب و رسوم و فرهنگ کشورش آشنا نباشد، موفق نخواهد بود و از سویی آشنایی هنرمندان با سایر هنرها گامی بهتر در جهت موفقیت است. سالها پیش زیر نظر حسین میرخانی آموزش خوشنویسی دیدم. هرچند که از آن به بعد خط را رها کردم و به سوی موسیقی رفتم؛ اما طی این دوران از آموزش خط چیزهایی یاد گرفتم که به تدریج در آواز نیز به کمکم آمد و کمکم فهمیدم که بین این دو هنر وجه اشتراکاتی وجود دارد."
شجریان با اشاره به کتابت که سختترین بخش در هنر خوشنویسی است، عنوان کرد: "آنچه در کتابت اهمیت دارد، کشیدگی کلمات است؛ یعنی در هر خط نباید بیشتر از دو کشیدگی وجود داشته باشد. با علم به این موضوع بعدها یاد گرفتم که در کار خوانندگی نیز این کششها به مانند خط است و اگر زیاد شوند کار آواز را به هم میریزد."
او با مقایسه موسیقی و دیگر هنرها تصریح کرد: "قرینهسازی یکی از نکات مهم در آواز است که در هنرهای دیگری چون فرشبافی، تذهیب و غیره دیده میشود. پس اگر با سایر هنرها آشنا باشیم میتوانیم این مشترکات را به نفع هنر تخصصی خود مورد استفاده قرار دهیم."