مری کسات

شهرت کست تا حد زیادی مدیون آثار با دقت و ظرافتی است که پیرامون موضوع مادر و کودک کشیده‌است. اولین اثر تاریخ دار پیرامون این موضوع یک حکاکی با قلم سوزنی با عنوان «مادر از گاردنر نگهداری می‌کند» است. بعضی از این تصاویر روابط خودش، دوستان یا مشترهایش را به تصویر می‌کشند، اما در سال‌های پایانی عمرش از مدل‌های حرفه ایی استفاده کرد و ترکیب بندی‌هایش معمولاً یادآور ترسیم‌های رنسانس ایتالیایی از مدونا و کودک هستند. از سال ۱۹۰۰ به بعد او به صورت متمرکز روی موضوع مادر و کودک کار کرد.
 
دهه ۱۸۹۰ پرمشغله‌ترین و خلاق‌ترین دوران کاری کست بود. او به میزان قابل ملاحظه ایی به بلوغ رسید و حالت دیپلماتیک بیشتری پیدا کرد و در عقایدش بی پردگی کمتری به خرج می‌داد. او همچنین نقش الگوی پیشرو را برای هنرمندان جوان آمریکایی کسانی که در جستجوی راهنمایی‌های وی بودند، ایفا می‌کرد. در بین این جوانان هنرمند لوسی بیکن هم بود، کسی که کست وی را به کامیل پیسارو معرفی کرد. در این زمان با وجود اینکه گروه امپرسیونیست منحل شد، کست هنوز ارتباطش را با بعضی از اعضای آن گروه از جمله کلود مونه، رنوار وکامیل پیسارو حفظ کرد.
 
در ۱۸۹۱ او مجموعه ایی از آثار حکاکی با قلم فلزی و چاپ و آکواتینت با کیفیت رنگی بالا را به وجود آورد که با الهام از آثار استادان ژاپنی که سال قبل از آن در پاریس به نمایش گذاشته شده بود به وجود آمدند. کست به سادگی و وضوح طراحی‌های ژاپنی و استفادهٔ ماهرانه آن‌ها از بلوک‌های رنگی علاقه‌مند شد. در ترجمهٔ شخصی، او غالباً رنگ‌های روشن و ظریف پاستل را به کار گرفت و از سیاه (رنگی که در بین امپرسیونیست‌ها ممنوع شده بود) استفاده نکرد. بریسکین دربارهٔ این کارها می‌گوید «رنگهای این چاپ‌ها به عنوان اصیل‌ترین سهم او هستند، که بخش تازه ایی را به تاریخ هنر گرافیک اضافه می‌کند.»
 
همچنین در ۱۸۹۱ خانم بازرگان شیکاگویی برتا پالمر از کست خواست که یک نقاشی دیواری با ابعاد ۵۴ × ۱۲ دربارهٔ «زن مدرن» برای ساختمان زنان برای نمایشگاه «جهان کلمبیایی» که قرار بود در سال ۱۸۹۱ برگزار شود ترسیم کند. کست پروژه را طی دو سال بعدی کامل کرد در حالی که در فرانسه با مادرش زندگی می‌کرد. نقاشی دیواری به صورت یک عکس سه قابه که پهلوی هم قرار می‌گرفت طراحی شده بود. قسمت مرکزی آن زنان جوان، میوه‌های علم و دانش رامی چیند نام داشت پنل سمت چپ تحت عنوان دختر جوان در جستجوی شهرت است و قسمت راست آن میوه‌های هنر و موسیقی و رقص نام داشت.
 
در این نقاشی دیواری، زنان جدا از دنیای مردان، به صورت شخصیت‌هایی که به حقوق خود دست یافته‌اند ترسیم شده‌اند. پالمر فکر می‌کرد که کست سرمایهٔ هنری آمریکایی است و هیچ‌کس بهتر از او نمی‌توانست برای نقاشی کردن این چنین نقاشی دیواری بزرگی برای نمایشگاهی که قراربود برای جلب توجه جهان به وضع زنان کارهای زیادی بکند، انتخاب شود. متأسفانه نقاشی دیواری زمانی که ساختمان بعد از نمایشگاه فرو ریخته شد گم شد. کست مطالعات و نقاشی‌های متعددی را با موضوع مشابه با نقاشی دیواری در آن برهه از زمان انجام داد. او همچنین این آثار را در نمایشگاهی به نمایش گذاشت.
 
همان‌طور که قرن جدید آغاز می‌شد وی نقش مشاور را برای برخی از مجموعه داران هنری بازی کرد که بعدها بسیاری از این آثار به موزهٔ هنر آمریکا اهدا شدند. برای بزرگداشت وی در هنر، فرانسه در سال ۱۹۰۴ جایزهٔ لژیون دونور را به وی اهدا کرد. با وجود نقش بسیار مهم و حیاتی او برای مشاورهٔ مجموعه داران آمریکایی شناخت هنر او در آمریکا بسیار آهسته‌تر اتفاق افتاد.

حتی در میان اعضای خانواده‌اش، تحت‌الشعاع برادر مشهورش کمتر مورد توجه قرار گرفت.

برادر کست الکساندر کست (رئیس اداره راه‌آهن پنسیلوانیا) در سال ۱۹۰۶ درگذشت و این حادثه به شدت بر وی اثر منفی گذاشت شد چون آن‌ها بسیار صمیمی بودند اما وی همچنان تا ۱۹۱۰ با پویایی به راه خود ادامه داد.
 
یک حالت فزاینده احساسی در کارهای دههٔ ۹۰ وی دیده می‌شود. کارهای او بین مردم و منتقدان محبوبیت داشت اما دیگر بیش از این دنبال نوآوری در کارهایش نبود و امپرسیونیست‌ها که برای او انگیزه ایجاد می‌کردند یکی پس از دیگری خاموش می‌شدند. او دیدگاه خصمانه ایی نسبت به پیشرفت‌های جدید در هنر مانند نئوامپرسیونیستم، فوبیسم و کوبیسم پیدا کرد.

سفر کست در سال ۱۹۱۰ به مصر وی را با زیبایی‌های هنر باستانی تحت تأثیر قرار داد، اما او همچنان با بحران خلاقیت روبه رو بود. این سفر نه تنها او را هیجان زده کرد بلکه خود او نیز اعلام کرد: «با قدرت این هنر شکسته شدم». او گفت: «من علیه او جنگیدم اما او پیروز شد این مسلماً بهترین هنری است که از دوران گذشته به جای مانده‌است.»
 
در ۱۹۱۱ برای کست تشخیص دیابت، روماتیسم و آب مروارید داده شد اما او از سرعت خود نکاست. سرانجام در ۱۹۱۴ مجبور شد که نقاشی را کنار بگذارد زیرا که تقریباً قدرت بینایی خود را از دست داده بود با این حال در حمایت از زنانی که به دنبال کسب حق رأی بودند، قبول مسئولیت کرد و در سال ۱۹۱۵ هجده عدد از آثارش را در نمایشگاهی در حمایت از این جنبش به نمایش گذاشت. او در۱۴ ژوئن سال ۱۹۲۶ در در نزدیکی پاریس درگذشت و در گورستان فامیلی خود در فرانسه به خاک سپرده شد.
 
میراث

کست منبع الهام بسیاری از زنان کانادایی که عضو گروه بیور هال بودند، بود

اس اس ماری کست یک کشتی یادبود جنگ جهانی دوم بود که در ۱۶ ماه می۱۹۴۳ برای بزرگداشت کست به آب انداخته شد.

در سال ۱۹۶۶ یکی از نقاشی‌های کست تحت عنوان «مهمانی در قایق» بر روی یک تمبر پستی در آمریکا چاپ شد؛ و بعدها توسط سیستم پستی آمریکا با مجموعهٔ بزرگ تمبر پستی آمریکایی مورد احترام واقع شد.

در ۲۲ ماه می۲۰۰۹ در روز تولدش با یک لوگوی گوگل مورد تقدیر و بزرگداشت واقع شد.
نقاشی‌های کست بعدها با قیمت بیش از ۲٫۹ میلیون دلار فروخته شدند.

در ۲۲ مه سال ۲۰۰۹ موتور جستجوی گوگل به مناسبت تولد وی، لوگوی خود را به دو نقاشی از وی تغییر داد.
 
کی این تاپیک رو خونده (کل خوانندگان: 0)
هیچ کاربر ثبت نام شده ای این تاپیک را مشاهده نمی کند.
عقب
بالا پایین