شعر اشعار کارلوس دروموند د آندراده | شاعر برزیلی

(SINA) · دیروز ساعت 21:50

برایت،
عطر باغ وُ میوه‌های جنگلی را،
عشق‌بازیِ آستانه‌ی در،
شنبه‌های لبریز از عشق
یکشنبه‌های آفتابی
دوشنبه‌های خوش‌خُلق را
آرزو میکنم.

برایت،
یک فیلم با خاطرات مشترک
نوشیدن ** با دوستانت
و یک نفر که تو را بسیار دوست دارد
آرزو می‌کنم.

شنیدن واژه‌های مهربان
دیدن زندگیِ درحال عبور
رویت شبی با ماه کامل
مرور یک رابطه‌ی دوستانه‌ی عمیق
و ایمان به خدا را
برایت دوست دارم.

خنده‌های بی‌حساب مانند کودکان
گوش سپردن به پرنده وقتی می‌خواند
و نشنیدن خداحافظی را
برایت دوست دارم.

سرودهای عاشقانه
دوش گرفتن زیر آبشار
خواندن آوازهای نو
انتظاری عاشقانه در ایستگاه قطار
و یک مهمانی پر از صدای گیتار
برایت آرزو می‌کنم.

یافتن خاطرات یک عشق قدیمی
داشتن شانه‌های صمیمی
کف زدن‌های شادمانه
بعدازظهرهای آرام
نواختن گیتار برای او که دوستش داری،
شرابی سفید
و یک دنیاعشق از من
برایت آرزو می‌کنم.

(SINA) · دیروز ساعت 21:50

تمام شده است؟
این جاودانگی های خیلی کوچک
به دست ساعت های مچی بلیعده شده
و بازتاب آن در تودرتوهای ذهن
نه ! هیچ کس نمرده است ! هیچ کس بدبخت نیست !
دست،دست تو،دست هایمانچروکیده
هنوز گرمای همان زمان را دارند
وقتی ما زنده بودیم. زنده بودیم ما؟
حالا ما از همیشه زنده تریم.
دروغ ، که آدمی تنها خواهد بود.
هیچ چیزی که من احساس می کنم در واقعیت تمام نمی شود.
همه چیز با وهم تمام شدن ، تمام خواهد شد.

(SINA) · دیروز ساعت 21:51