«رکود تورمی مسکن؛ کاهش معاملات و بلاتکلیفی قیمت‌ها»
گزارش:
بازار مسکن ایران در ماه‌های اخیر در شرایطی قرار گرفته که هم رکود شدید را تجربه می‌کند و هم با تورم ساخت همراه است؛ وضعیتی که کارشناسان از آن با عنوان «رکود تورمی» یاد می‌کنند.
در تهران و کلان‌شهرها، حجم معاملات مسکن به پایین‌ترین سطح در سال‌های اخیر کاهش یافته است. داده‌های میدانی نشان می‌دهند که بسیاری از فروشندگان نیز انگیزه‌ی عرضه ندارند چرا که قیمت‌ها با ثبات یا حتی کاهش اندک همراه شده‌اند، اما خریداران به دلیل افت قدرت خرید قادر به ورود به بازار نیستند.
از سوی دیگر، اگرچه واحدهای نوساز در برخی مناطق با رشد قیمت مواجه شده‌اند — مثلاً در تهران افزایش ۷.۱ درصدی برای واحدهای نوساز گزارش شده است. اما این افزایش، بیشتر در قالب قیمت‌های پیشنهادی ظاهر شده و راه آن برای خریداران واقعی که قدرت خریدشان پایین است، دشوار باقی مانده. در مناطق حومه‌ای و شهرهای جدید مانند پرند و پردیس که قبلاً مقصد خریداران میان‌درآمد بودند، رکود به‌ویژه شدید است.
از طرف دیگر، افزایش هزینه‌های ساخت — از قیمت سیمان گرفته تا مصالح دیگر — باعث شده تولید مسکن نیز با مشکل روبه‌رو شود و بسیاری از سازندگان با کاهش انگیزه برای سرمایه‌گذاری مواجه باشند. این موضوع می‌تواند در بلندمدت عرضه را کاهش دهد و فشار بر قیمت را افزایش دهد.
در چشم‌انداز پیش‌رو، کارشناسان پیش‌بینی کرده‌اند که تا پایان سال قیمت مسکن ممکن است بین ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش یابد اگر روند رکود و ضعف تقاضا ادامه یابد. با این حال، سیاست‌گذاری دولتی و تغییرات ناگهانی در اقتصاد کلان می‌تواند مسیر بازار را دستخوش تغییر کند.
در کل، بازار مسکن برای خریداران فعلی از منظر انتخاب و زمان خرید فرصتی نسبی فراهم کرده، اما همچنان شرایط کلی خانوارها برای خانه‌دار شدن بسیار دشوار است و افق روشن و مطمئنی برای رشد سریع قیمت‌ها دیده نمی‌شود.
گزارش:
بازار مسکن ایران در ماه‌های اخیر در شرایطی قرار گرفته که هم رکود شدید را تجربه می‌کند و هم با تورم ساخت همراه است؛ وضعیتی که کارشناسان از آن با عنوان «رکود تورمی» یاد می‌کنند.
در تهران و کلان‌شهرها، حجم معاملات مسکن به پایین‌ترین سطح در سال‌های اخیر کاهش یافته است. داده‌های میدانی نشان می‌دهند که بسیاری از فروشندگان نیز انگیزه‌ی عرضه ندارند چرا که قیمت‌ها با ثبات یا حتی کاهش اندک همراه شده‌اند، اما خریداران به دلیل افت قدرت خرید قادر به ورود به بازار نیستند.
از سوی دیگر، اگرچه واحدهای نوساز در برخی مناطق با رشد قیمت مواجه شده‌اند — مثلاً در تهران افزایش ۷.۱ درصدی برای واحدهای نوساز گزارش شده است. اما این افزایش، بیشتر در قالب قیمت‌های پیشنهادی ظاهر شده و راه آن برای خریداران واقعی که قدرت خریدشان پایین است، دشوار باقی مانده. در مناطق حومه‌ای و شهرهای جدید مانند پرند و پردیس که قبلاً مقصد خریداران میان‌درآمد بودند، رکود به‌ویژه شدید است.
از طرف دیگر، افزایش هزینه‌های ساخت — از قیمت سیمان گرفته تا مصالح دیگر — باعث شده تولید مسکن نیز با مشکل روبه‌رو شود و بسیاری از سازندگان با کاهش انگیزه برای سرمایه‌گذاری مواجه باشند. این موضوع می‌تواند در بلندمدت عرضه را کاهش دهد و فشار بر قیمت را افزایش دهد.
در چشم‌انداز پیش‌رو، کارشناسان پیش‌بینی کرده‌اند که تا پایان سال قیمت مسکن ممکن است بین ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش یابد اگر روند رکود و ضعف تقاضا ادامه یابد. با این حال، سیاست‌گذاری دولتی و تغییرات ناگهانی در اقتصاد کلان می‌تواند مسیر بازار را دستخوش تغییر کند.
در کل، بازار مسکن برای خریداران فعلی از منظر انتخاب و زمان خرید فرصتی نسبی فراهم کرده، اما همچنان شرایط کلی خانوارها برای خانه‌دار شدن بسیار دشوار است و افق روشن و مطمئنی برای رشد سریع قیمت‌ها دیده نمی‌شود.