گزارش‌های تازه حاکی است که مفهوم Metaverse (جهان‌های مجازی غوطه‌ور) پس از دوره‌ای از کاهش تمرکز در سال‌های قبل، هم‌اکنون با ترکیبی از هوش مصنوعی، واقعیت افزوده/مجازی و زیرساخت‌های قدرتمند ابری بار دیگر به صحنه برگشته است.
در این بازگشت، چند گرایش کلیدی برجسته شده‌اند:
استفاده فزاینده از تکنولوژی‌های هوش مصنوعی برای خلق محیط‌های تعاملی پیچیده و NPC (شخصیت‌های غیربازیکن) که قادرند با کاربران گفتگو کنند، احساس نشان دهند و بر روند بازی/تجربه تأثیر بگذارند.
پلتفرم‌های مجازی که بر پایه‌ی فناوری ابری (Cloud) و رایانش لبه (Edge Computing) ساخته می‌شوند تا بتوانند محتوای حجیم ۳D و واقعیت افزوده/مجازی را با تأخیر کم و کیفیت بالا ارائه دهند.
شرکت‌های بزرگ فناوری مانند Meta Platforms، Apple Inc. و Google LLC همچنان به این حوزه متعهد هستند و سخت‌افزارهای واقعیت ترکیبی، عینک‌های هوشمند و دستگاه‌های پوشیدنی را در برنامه دارند.
کاربردهای صنعتی و تجاری متاورس نیز در حال گسترش‌اند: از آموزش و سلامت تا همکاری‌های کاری مجازی، برندها و شرکت‌ها می‌خواهند در این فضا حضور داشته باشند.
با این حال، موانع نیز همچنان پابرجا هستند: هزینه‌های بالا برای سخت‌افزار، چالش‌های فنی مثل تحریک‌پذیری کاربران یا وضوح پایین دستگاه‌ها، و نیز پرسش‌های حقوقی، امنیتی و اخلاقی درباره داده‌های کاربران و مالکیت دارایی‌های دیجیتال.
در مجموع، می‌توان گفت متاورس دیگر فقط یک تبلیغ فانتزی نیست بلکه وارد مرحله پختگی بیشتری شده است. اگر سخت‌افزار، نرم‌افزار و زیرساخت با هم پیش بروند، شاید در سال‌های پیش‌رو شاهد حضور جدی‌تر آن در زندگی روزمره باشیم — هرچند هنوز مسیر طولانی در پیش است.
در این بازگشت، چند گرایش کلیدی برجسته شده‌اند:
استفاده فزاینده از تکنولوژی‌های هوش مصنوعی برای خلق محیط‌های تعاملی پیچیده و NPC (شخصیت‌های غیربازیکن) که قادرند با کاربران گفتگو کنند، احساس نشان دهند و بر روند بازی/تجربه تأثیر بگذارند.
پلتفرم‌های مجازی که بر پایه‌ی فناوری ابری (Cloud) و رایانش لبه (Edge Computing) ساخته می‌شوند تا بتوانند محتوای حجیم ۳D و واقعیت افزوده/مجازی را با تأخیر کم و کیفیت بالا ارائه دهند.
شرکت‌های بزرگ فناوری مانند Meta Platforms، Apple Inc. و Google LLC همچنان به این حوزه متعهد هستند و سخت‌افزارهای واقعیت ترکیبی، عینک‌های هوشمند و دستگاه‌های پوشیدنی را در برنامه دارند.
کاربردهای صنعتی و تجاری متاورس نیز در حال گسترش‌اند: از آموزش و سلامت تا همکاری‌های کاری مجازی، برندها و شرکت‌ها می‌خواهند در این فضا حضور داشته باشند.
با این حال، موانع نیز همچنان پابرجا هستند: هزینه‌های بالا برای سخت‌افزار، چالش‌های فنی مثل تحریک‌پذیری کاربران یا وضوح پایین دستگاه‌ها، و نیز پرسش‌های حقوقی، امنیتی و اخلاقی درباره داده‌های کاربران و مالکیت دارایی‌های دیجیتال.
در مجموع، می‌توان گفت متاورس دیگر فقط یک تبلیغ فانتزی نیست بلکه وارد مرحله پختگی بیشتری شده است. اگر سخت‌افزار، نرم‌افزار و زیرساخت با هم پیش بروند، شاید در سال‌های پیش‌رو شاهد حضور جدی‌تر آن در زندگی روزمره باشیم — هرچند هنوز مسیر طولانی در پیش است.