سارا مرتضوی
مدیر آزمایشی تالار سرگرمی
پرسنل مدیریت
مدیر آزمایـشی تالار
تیم‌تعیین‌سطح
رمان‌خـور
نویسنده افتخاری
عنوان: «هوش مصنوعی؛ مغز متفکر متاورس آینده»
گزارش:
در حالی‌که متاورس در سال ۲۰۲۵ دوباره به یکی از داغ‌ترین موضوعات فناوری تبدیل شده، متخصصان معتقدند هوش مصنوعی (AI) به عنوان ستون اصلی این دنیای مجازی عمل می‌کند. بدون وجود هوش مصنوعی، متاورس نمی‌تواند تجربه‌ای زنده، واقعی و هوشمند برای کاربران ایجاد کند.
هوش مصنوعی در متاورس چند نقش اساسی دارد:
اول، در خلق دنیاهای مجازی پویا. با کمک الگوریتم‌های هوشمند، محیط‌ها، ساختمان‌ها و حتی کاراکترهای سه‌بعدی به‌صورت خودکار و بر اساس رفتار کاربر طراحی می‌شوند. به این ترتیب هر فرد، متاورس مخصوص به خود را تجربه می‌کند.
دوم، شخصیت‌های مجازی (Avatar) هوشمند. این آواتارها با استفاده از مدل‌های زبانی و شبکه‌های عصبی، می‌توانند حرف بزنند، یاد بگیرند و تصمیم بگیرند. تصور کن در یک شهر مجازی قدم می‌زنی و فروشنده‌ای که روبه‌رویت می‌بینی، در واقع یک هوش مصنوعی است که سلیقه‌ات را می‌داند و پیشنهاد شخصی می‌دهد.
سوم، مدیریت داده‌های عظیم. هر تعامل در متاورس هزاران داده تولید می‌کند. هوش مصنوعی این داده‌ها را تحلیل می‌کند تا تجربه کاربران بهینه و سریع‌تر شود.
از سوی دیگر، ترکیب هوش مصنوعی با فناوری‌های واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) باعث می‌شود مرز میان جهان واقعی و مجازی تقریباً از بین برود. این یعنی در آینده، کار، آموزش یا خرید در متاورس، طبیعی‌تر از استفاده از گوشی یا لپ‌تاپ خواهد بود.
در ایران نیز پژوهشگران در دانشگاه‌ها و شرکت‌های استارت‌آپی در حال آزمایش مدل‌های ساده‌ای از آواتارهای فارسی‌زبان و فضاهای تعاملی هستند. با توسعه زیرساخت‌های اینترنتی و رمزارزی، انتظار می‌رود که در سال‌های آینده، ترکیب متاورس و هوش مصنوعی در ایران هم به یک صنعت چندمیلیاردی تبدیل شود.
گزارش:
در حالی‌که متاورس در سال ۲۰۲۵ دوباره به یکی از داغ‌ترین موضوعات فناوری تبدیل شده، متخصصان معتقدند هوش مصنوعی (AI) به عنوان ستون اصلی این دنیای مجازی عمل می‌کند. بدون وجود هوش مصنوعی، متاورس نمی‌تواند تجربه‌ای زنده، واقعی و هوشمند برای کاربران ایجاد کند.
هوش مصنوعی در متاورس چند نقش اساسی دارد:
اول، در خلق دنیاهای مجازی پویا. با کمک الگوریتم‌های هوشمند، محیط‌ها، ساختمان‌ها و حتی کاراکترهای سه‌بعدی به‌صورت خودکار و بر اساس رفتار کاربر طراحی می‌شوند. به این ترتیب هر فرد، متاورس مخصوص به خود را تجربه می‌کند.
دوم، شخصیت‌های مجازی (Avatar) هوشمند. این آواتارها با استفاده از مدل‌های زبانی و شبکه‌های عصبی، می‌توانند حرف بزنند، یاد بگیرند و تصمیم بگیرند. تصور کن در یک شهر مجازی قدم می‌زنی و فروشنده‌ای که روبه‌رویت می‌بینی، در واقع یک هوش مصنوعی است که سلیقه‌ات را می‌داند و پیشنهاد شخصی می‌دهد.
سوم، مدیریت داده‌های عظیم. هر تعامل در متاورس هزاران داده تولید می‌کند. هوش مصنوعی این داده‌ها را تحلیل می‌کند تا تجربه کاربران بهینه و سریع‌تر شود.
از سوی دیگر، ترکیب هوش مصنوعی با فناوری‌های واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) باعث می‌شود مرز میان جهان واقعی و مجازی تقریباً از بین برود. این یعنی در آینده، کار، آموزش یا خرید در متاورس، طبیعی‌تر از استفاده از گوشی یا لپ‌تاپ خواهد بود.
در ایران نیز پژوهشگران در دانشگاه‌ها و شرکت‌های استارت‌آپی در حال آزمایش مدل‌های ساده‌ای از آواتارهای فارسی‌زبان و فضاهای تعاملی هستند. با توسعه زیرساخت‌های اینترنتی و رمزارزی، انتظار می‌رود که در سال‌های آینده، ترکیب متاورس و هوش مصنوعی در ایران هم به یک صنعت چندمیلیاردی تبدیل شود.