به آسانی میتوانند آنچه را در درونشان است صادقانه بیان و ابراز عقیده کنند بدون اینکه آسیب و لطمهای به روابط آنان با دیگران وارد شود.
بدون هر گونه رودربایستی و تهدید، از دیگران تقاضا میکنند تا رفتار نامطلوبشان را تغییر دهند.
درصورتی که دیگران از آنها تقاضا و درخواست غیر منطقی (از جمله مصرف سیگار، مواد مخدر و روانگردان، الکل، روابط سوء جن*سی و…) داشته باشند، با قاطعیت و صراحت جواب رد میدهند و توان ((نه گفتن)) آنها بالاست.
به عبارتی نگران ناراحت شدن افرادی که تقاضا یا پیشنهاد نامعقول دارند، نیستند.
یعنی میهمان به منزل ما آمده و فرزند میهمان میخواهد اسباب بازی فرزند ما را بردارد و فرزند ما اجازه نمیدهد و ما در حالی که ل*ب هایمان را در برابر فرزندمان گاز میگیریم به سمتش رفته و میگوییم این چه کاریه میکنی؟ مگه نمیبینی میهمانه؟ آبروم رو بیشتر از این نبر.
یعنی خودمان داریم به او میگوییم که از حق خودش دفاع نکنه.
بعضی از پدرها و مادرها کودک را بیست و چهار ساعته کنار خود نگه داشتهاند و اجازه نمیدهند برای لحظاتی از آنها جدا شده و با بچههای دیگر هم بازی شود.
فرزندتان را به پارک ببرید و اجازه بدهید که برود بین بچهها و با آنها بازی کنه و دوست پیدا کنه.
حتما گاهی هم دعوایش میشه.
اجازه بدهید که خودش مشکلش را حل کنه.
او را به جاهای مختلف ببرید و اجازه بدهید که در کنار همسن و سالهای خودش باشد.
اگر زمانی فرزندتان توانست (هر چند کوچک) به درستی از حقش دفاع کند، او را تشویق کنید.
نکته مهم در تشویق این است که باید دقیق بگوییم که به چه دلیلی تشویق شده است.
این که بگوییم آفرین، فایدهای ندارد.
بلکه باید دقیق بگوییم که من به خاطر این رفتارت (دقیق بگوییم که چه رفتاری) خیلی خوشحال شدم.