مشکل اون آدمخوبه، که احتمالا تو زندگیت یهبار بیشتر بهش برنمیخوری، اینه که شما باید دوراتو بزنی تا بفهمی که آدمخوبه اون بوده. ولی وقتی دوراتو بزنی و برگردی، دیگه جایی نداری تو دلش. واسهت میشه یه حسرت ابدی.
یه چیز قشنگی خوندم که خیلی حقه:گاهی پیش میاد که یه کتاب ساعتها و روزها کنارمون بازه،کتابی که دوصفحه ازش خوندیم،کتابی که هست اما نیست،ما هم باهاش هستیم و انگار نیستیم.مثل خیلی از روابطمون با ادمها،بلد نیستیم کتاب رو ببندیم و بگذریم.