[Mahdieh_Mohammadi] دومین دوره کارگاه آموزشی دلنوشته نویسی

[Mahdieh_Mohammadi]

https://www.namasha.com/videos/dl/6605007042/%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85-%DA%A9%D9%88%D8%AA%D8%A7%D9%87-%D8%AA%D9%81%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C%D8%B2-5-2-2-%D8%AF%D9%88%D8%A8%D9%84%D9%87-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C.mp4

شک و یقین چقدر با هم سرِ جنگ داشتند، که فاصله‌ای از جنس دروغ خط بطلان کشید به نهرِ مهر دل‌مان؟
و چه سهل هر دو از دُکان بهتان جدایی خریدیم.
آه، سوزی را از ژرفای سی*نه به مهِ در آسمان تبدیل نمی‌کند تا جوششی ناملایم و سهمیگن بر در خانه‌ی دلت حاشا کند؟
جوششی که در تسلیت و ترحیم واقعیت حضور داشت... .

#تمرین
تاریخ: ۱۳۹۹/۱۲/۱۹

 

[Mahdieh_Mohammadi]

هیچ‌کس نمی‌داند مجروح زخمی هستم که امید نام داشت و خنجر به قلب بی‌نوا و بی‌کس بی‌خیالی‌ام زد. زندگی در این میان کیست که دم از دستِ مهر امید می‌زند؟
به گمانم در بستر خو‌ش‌خیالی خوابیده که بی‌پروا سخن می‌گوید.
این همان زندگی بود که قاب شش‌هایم را از عکسِ نفس خالی کرد و حالا با کدامین رخ با امید هم‌خوانی می‌کند؟

#تمرین_نیهیلیسم
تاریخ: ۱۳۹۹/۱۲/۲۲

 

[Mahdieh_Mohammadi]

چه مغرور و با اقتدار نشان خود را بر تکه‌ی پوچ و توخالی اشک ها فرود می‌آورد، چه با افتخار از نسلی واژگان را انتخاب می‌کند که پیراهن‌شان خونین شده از حکم او!
نامش، عدالت است.
عدالت همان زخم آشنایی است که با هزار خار قلب مرد ژنده‌پوش را گلگون کرده بود؛ تنها برای تکه نانی.
همانی‌ست که آغو*ش پدر را از دخترک ربوده و او را با بالش خیس از عقده‌هایش جا گذاشته بود.
همانی‌ست که دست زن را، برای نگه داشتن قاب عکسی سیاه و آشفته، به روی زمین سرد نشانده بود.
همانی‌ست که در کوچه پس کوچه‌های همین شهر آسوده‌خاطر گام بر می‌دارد و دلرباتر صف می‌کشد برای خرید زنجیرهایی که برای زورگیری جان بدر می‌کنند.

#تمرین_اجتماعی
تاریخ: ۱۳۹۹/۱۲/۲۲

 

[Lidiya]

[پایان دوره آموزشی دلنوشته نویسی اسفند ماه]
99/12/24
"شما با موفقیت دوره را به اتمام رساندید. "
?خسته نباشید.?​