شعر مجموعه اشعار دلِ مرهم گریز | به قلم DARVIN_am

[SHAHIN]

میگویند دلش از سنگ است،
همان قدر سفت و سخت؛
اما همین سنگ ها
اعتبارشان از کسانی که
نمیتوانند به یک نفر وفا دار بمانند
خیلی بالاتر است؛
سنگ ها دیر دل میدهند اما ماندگارند.
میشود با آن سنگ،
آشیانه ای از جنس عشق ساخت
بدون ترس از آنکه سقف بریزد؛
سنگت را به هیچ نرم قلبی نمیفروشم.​

 

[SHAHIN]

تکه ای ابر هم که باشی،
فشاری که به سویت وارد شود؛
میرنجی و گریه هایت آسمان را برمیدارد.
اما انتخاب کن!
گریه ات را در چه مسیری بریزی
باران گاهی باعث خر*اب شدن زار و زندگی مردم می شود،
و گاهی اوقات
باعث خندید غنچه گلی
که کل زندگیش را به امید آمدن او سپری میکرده.​

 

[SHAHIN]

عشق را به اشتباه معنا کردند و
زیر هو*س هایشان امضا زدند،
یک عاشق!
و چه دل ها که شکستند،
و چه امید ها که نا امید کردند.
عشق!
تو خودت اعتراضی نداری؟
نکند طبق گفته افسانه ها
آدمی باشی،
کر و کور​

 

[SHAHIN]

احساس تو چقدر نفس گیر است!
وقتی که پیچک افکارت به دور من میگردد،
و عشق همچون هوا در فضا جاری میشود.
من در تقلای نفسی!
ذره به ذره عشق را به ژرفای وجود میکشم.
عشقی که بعد مدت ها به منزلگه خویش برگشته
و قصد خانه تکانی دارد؛
عشقی که باران میشود برای رشدم،
آفتاب میشود برای درخششم،
و روحم را طراوت میسازد.
گاهی مرز عشق را جابه جا باید کرد.
و پنجه در پنجه احساس قدم برداشت،
رد پایی بماند به یادگار
در دفتر عاطفه ها
​