آخرین محتوا توسط حسام فیضی

@Admin رفیق پاک نکنیا اینجارو ، میگیم می‌خندیم..بعضیا واسه روزنامه هاشون سوژه کاسب میشن..🤣♥️

انجمن کند شده واسم🤣

تیام سیزده صفحه شد تو نیم ساعت..🤣بیخیال من شو برم کپه مرگمو بذارم🤣

بدبختی من اینه تیام از همه چیز زندگی من خبر داره هیج‌جوره نمیتونم قسر در برم

بابا ۲:۳۰ صبحه یزید..بذار بخوابم آبروم رفت🤣 دیگه نمی‌دونم دست به دامن کی‌بشم

مصلحتی بود ، تیام داره شرفمو‌میبره محبورم

مادرم نمی‌دونم کجا گذاشته🤣

از حرف شاخ دارم خودم خندم گرفت..خیلی زود باور کردید برگام ریخت🤣

خوبه آفرین همینجوری تو همین باور بمونید🤣اره خلاصه اینجوری دیگه🤣

خیلی تابلو بود؟

دیگه بدتر از این نمیشه

بابا من چهار ساله ازدواج کردم یه پسر دو ساله دارم 🥲🤣

حالا که امشب من دارم به خاک سیاه می‌شینم همه آفلاینن..بالاخره که آنلاین میشین نامردا.. @marym @سارا مرتضوی

فقط باید اون مصرع دوم رو نمی‌نوشتم..ببین چی شد توروخدا

لعنت بر بند بند وجودت بهنام بانیییییی...لعنت به تک‌تک موهای سیبیلت

تیام به خدا که جفتمون دلقکیم..باید بریم سیرک ثبت نام کنیم

واقعا؟ 🤣

آخر به چیزی میگم شرفم‌ می‌ره

نمیشه تاپیک و گزارش کرد واسه پاک شدن؟🤣

خب خداروشکر فعلا بچسبید بقیه رو زن بدید آخرین نفر من در خدمتم🤣

مگه نگفتی ملیحه خوابهههه..این که اینجااااااااست...من الفرار..ملیحه بخدا تیام منو اغفال کرد..من گناهی ندارم ، توروخدا منو سوژه نکن..دو ماه نیست اومدم تو این انجمن چند بار سوژه شدم🤣🤣

گفتم که تا شیرینی بقیه رو نخورم ، حرکت نمی‌زنم🤣🤣

سنگین بود..ببین بنده خدا دلش پره از سرمایه گذاری که کرده و سود نبرده

@Alirix بی معرفت این همه تاپیک هاتو لایک میکنم بیا به دادم برس🤣نگاه کردی و خنده کنان رفتی ؟ همین؟

ملیحه ببینه میشیم سوژه..بیخیال شو می‌دونی که منم لجبازم..

همین که چند نفر خندیدن قشنگ بود.. آفرین پاک‌کن تاپیک‌و‌🤣

شرفمون رفت

قطعا @malihe سوژه رو تو هوا زده.. بدبخت شدیم

نه بابا نترس @Admin آدم خوبیه.. مطمئنم از این قضیه به سادگی میگذره و بلکه خنده هم می‌کنه و به‌کاراش میرسه🤣🤣ببین ما دو نفر گند زدیم به انجمن..پاک‌کن این انجمن غیبت رو

کمک نمی‌کنی؟؟

انشالله این تاپیک به دست بزرگ انجمن پاک خواهد شد @Admin می‌دونم تو این مسائل دخالت نمی‌کنید ولی اگه هم‌جنس من هستید به داد من برس و این تاپیک و پاک کن.ببین چه وضعیتیه که دست به دامنت شدم..🤣🤣

تکذیب می‌کنم اشکان خطیبی 🤦🤣

اهم اهم..تیام کشتمت..

دوست دارم انگار ارتباط داشته باشم

می‌دونی کرم از خود منم هست..انگار اون کرم نمی‌ذاره از دستشون خلاص بشم

خواب مرگ که زیاد می‌بینم ولی اینکه واقعی باشه اولین بار بود..

خودم خبر داشتم تو خواب که قراره کشته بشم ولی خب( طبیعیه که ترسیده بودم) ..دقیق یادم نیست. انگار از تونل دویدم که کاملا تاریک بود..وقتی ازش خارج شدم یهو چشام باز شد از خواب..اولین بار بود تونل می‌دیدم واسم‌جذاب بود

بخیر گذشت خلاصه.. هنوز تو شوکم

سه روز از آغاز کمپین گذشته بود، هشت هزار روایت از بدن‌هایی که دارو را تجربه کرده بودند ثبت شده بود و حالا با صدای خودشان تأییدش می‌کردند اما از کمیته‌ی جهانی هنوز هیچ پاسخ رسمی نیامده بود. نایرا گفت: - اونا دارن زمان می‌خرن، نه برای بررسی علمی، برای مهندسی واکنش. مایکل همانطور که سرش در لپ‌تاپ...

این دوسه روز یکی از وحشتناک ترین تجربه هارو داشتم..خواب بودم..تو خواب دیدم من و دارن از جای بلندی پرت میکنن.. چشمام و که باز کردم تو پشت بام ساختمان ۸ طبقه بودم..برادرم لحظه ای دیرتر می‌رسید من الان دیگه اینجا نبودم

اگه بچه کوچولو بودم شاید ولی با این سن نه حاضری هیشکیو نداشته باشی ولی از زندگیت لذت ببری با پول زیاد؟

قطعا نه حاضری یک ماه تنهایی در جنگل سپری کنید بدون گوشی و نت؟

چخبر دوستان؟ به خدا کرم از خودمه.. هی میخوام از قضایای ماورایی که برام اتفاق میفته دور بمونم ، اما به چیزی قلقلکم میده🤦😁

آره ، خیلی هیجان داره..امتحان کن حتما حاضری مستقل زندگی کنی؟

کم کم باید به فکر رنگ کردن موهام باشم 😁خیلی باحال میشه.. شاید حال و هوام عوض بشه حداقل و یکم از این افسردگی در بیام..

نه اصلا حاضری شب تنها توی تاریکی مطلق راه بری

خسته نباشید همگی...🌹♥️

پرونده‌ی دارو آماده بود، ترکیب اِم اِل ای با گزارش‌های بالینی، روایت‌های انسانی و صدای هلن در ابتدای فایل. نایرا آن را رمزگذاری کرد، مایکل مسیر ارسال را امن ساخت و الیسا با دقت نامه‌ی همراه را نوشت: - این دارو فقط درمان نیست. این دارو صدای بدن‌هایی است که سال‌ها شنیده نشدند. ما از شما نمی‌خواهیم...

باران اول پاییز نه شدید اما پیوسته می‌بارید، مثل صدایی که خاموش نمیشد. ایستگاه شماره‌ی سه در حاشیه‌ی شهر با پنجره‌های بخارگرفته و دفترچه‌هایی که روی میز بودند آماده‌ی ثبت صداهایی تازه بود. درون ایستگاه آوا نشسته بود، با شالی نقره‌ای و چشمانی که حالا دیگر فقط نمی‌دیدند بلکه می‌فهمیدند. کنارش مردی...

شب بی‌صدا آغاز شد. در اتاق کار نور مانیتور روی صورت نایرا افتاده بود، انگشتانش روی کیبورد و فایل رمزگذاری‌شده‌ی دارو آماده‌ی ارسال بود. کنار فایل صدای هلن با جمله‌ای که حالا تبدیل شده بود به شعار فصل جدید: - من هنوز اینجام و حالا بدنم می‌خواد زنده بمونه، با حقیقت نه با ترس. مایکل گفت: - اگه این...

همه چی

مهربان و قدرشناس

https://dl.ganja2music.com/Ganja2Music/Archive/B/Babak%20Jahanbakhsh/Single/Babak%20Jahanbakhsh%20-%20Zendegi%20Edame%20Dare.mp3 دانلود

اکثر بچه ها ولی بیشتر @Tiam.R @marym @سارا مرتضوی

-2-37-=}

پوششی برای اثبات مردانگی🤣 موی بلند

زیااااد(البته تو نوشتن نه) با حوصله؟

یکی از علاقه هام دخانیات

ای کاش تو سرنوشتم ، قسمتی از وجودت یادگار بمونه.

نیستم با معرفت ؟

💔 https://xx.sahand-music.ir/Archive/S/Sogand/Sogand%20-%20Man/Sogand%20-%20Man/Sogand%20-%20Hamgonah.mp3

بعضی اوقات اره بی‌حال

ندارم ولی محرم راز برادر؟

نیستم خوش اخلاق🤣

خونه ابدی دلسوز

shadi:_

آیکیو ترس

هستم نسبتا محبوب؟

خانواده نفرت

با کسی که راحت باشم ، اره زرنگ؟

خانه متروکه روزگار

-4-+=biggrin"4584+"_

453427_25y-456-

هستم خشن؟

مادر

dead-thread-smiley_13iv

2fc627_25350

درخواست تاپیک اسم: قفلی‌های ابدی

+۱۰۰

ایده جدید رو بیارم رو کاغذ

Deldary

aa3627_25fwiy-p-s-smi-1-20-39-

-118-"{}-53-؟"_}

_nea"_

شب بسیار آرام آمد. خانه‌ی الیسا حالا دیگر فقط خانه نبود، شده بود حافظه. صندلی‌ها هنوز همان‌جا چیده شده بودند، دفترچه‌ها هنوز باز و هوا پر از صدایی که دیگر نمیشد خاموشش کرد. هلن کنار پنجره نشسته بود، شال خاکستری‌اش را روی زانو انداخته بود و نگاهش به نور چراغی دوردست بود. نه برای فرار بلکه برای...

تولدت مبارک 🥳🥳

به اندازه کافی شایعه پشتم هست..ولی دوست دارم اینجا هم باشم🤣

صبح زود تمام خانه بیدار شده بود اما نه با زنگ ساعت، با صدای قدم‌هایی که در راهرو می‌پیچیدند. نایرا درون یکی از واحد‌های خالی که از قبل هماهنگ شده بود صندلی‌ها را در دو ردیف روبه‌روی هم، بدون میز و با رعایت فاصله برای رعایت انتشار کرونا چیده بود. مایکل سیستم ضبط را تنظیم کرده بود اما فقط برای...

این مورد بررسی نشد؟

اتاق نشیمن حالا شبیه اتاق جلسه شده بود. روی میز کاغذهای سفید، مداد رنگی، لپ‌تاپ نایرا و تخته‌ای که مایکل از انبار بیرون آورده بود چیده شده بودند. نور صبح از پنجره می‌تابید و هلن کنار پنجره، دفترچه‌اش را بسته بود اما نگاهش باز بود. الیسا گفت: - ما امروز نمی‌خوایم فقط طراحی کنیم. می‌خوایم بفهمیم...

ظهر شده بود و هوا گرم‌تر، خانه هنوز خنک بود اما نه از نظر دما بلکه از روی آرامش. هلن کنار پنجره نشسته بود، دفترچه‌اش باز و مداد آبی تیره در دست. امروز به‌جای خط فقط یک دایره کشیده بود. دایره‌ای کوچک، لرزان اما بسته. در همین حال الیسا گفت: - به نظرم دایره یعنی نگه‌داری. یعنی یه چیزی هست ولی هنوز...

تولدهههههههههه.. تولدت مبارک دلارام خانم گل ..🥳🥳🥳🥳🥳🥳

صبح آرامی بود. نه از آن صبح‌هایی که با هیاهو بیدار می‌شدند بلکه از آن‌هایی که انگار شب هنوز در گوشه‌ای نشسته و نگاه می‌کند. نور از پنجره‌ی شرقی روی میز افتاده بود، همان‌جا که شب گذشته دفترچه‌ای باز شده و جمله‌ای یادگاری مانده بود. - من هنوز اینجام. هلن زودتر از بقیه بیدار شده بود اما نه از...

شب‌ها عجیبن. همه چی آرومه، ولی فکرت شلوغ‌تر از همیشه‌ست. تو تاریکی، صداها بلندتر می‌شن. نه از بیرون، از تو. و تو فقط دراز می‌کشی و گوش می‌دی… به خودت، به حرف‌هایی که هیچ‌وقت نزدی و به سکوتی که فقط توش زنده‌ای.

برگ‌های زرد، سربازان شکست‌خورده‌ای هستند که از میدان جنگ برگشته‌اند. هرکدام‌شان روی زمین دراز کشیده‌اند و هیچ‌کس برایشان عزاداری نمی‌کند. من میان آن‌ها قدم می‌زنم، همچون ژنرالی که ارتش مرده‌اش را نگاه می‌کند. صدای خش‌خش برگ‌ها، اعترافِ دردناکی‌ست: «همه چیز تمام شد.» پاییز بلد است با همین صدای...

عصرگاه پرسه میزد و نور از پنجره‌ی شرقی روی میز افتاده بود. الیسا مثل هر روز پشت دفترش نشسته بود اما امروز چیزی متفاوت به نظر می‌رسید. در صندوق پیام‌های ردِ صدا پیامی آمده بود که فقط یک جمله داشت: - اگه بخوای می‌تونم بیام، فقط نمی‌دونم بدنم آمادست یا نه. نام فرستنده: هلن. همان زنی که چند روز پیش...

صبح با صدای اعلان ایمیل آغاز شد. نایرا پشت لپ‌تاپ بود، صفحه‌ی ردِ صدا باز و چشم‌هایش خسته اما بیدار. درون صندوق ورودی نامه‌ای بود با سربرگ رسمی که نوشته بود: - کمیته‌ی ارزیابی تجربیات دارویی، بخش نظارت بر روایت‌های عمومی. نایرا نامه را باز کرد و خواند، بعد بی‌صدا به مایکل نشان داد. مایکل وقتی...

۱ پارت

فردای اون شب با هزار زحمت از زیر پتو دل کندم. مرخصی گرفته بودم برای چند ساعت، اما حتی نمی‌دونستم با این وضعیت هومن، به کارگاه می‌رسم یا نه. شب قبل تا دم صبح بیدار مونده بودم، اون‌ قدر که چشم‌هام می‌سوخت و سرم سنگین بود. هومن از دیشب حال و روز درستی نداشت و همش یک جمله رو تکرار می‌کرد: -‌ امشب...

به اینکه چی بنویسم که خودم خوشم بیاد

من در نمی‌زنم میام با لگد..🤣

باران پاییزی درست مثل دلی‌ست که طاقت نگه‌داشتن اشک را ندارد. قطره‌هایش، آرام و بی‌صدا روی شانه‌های خیابان می‌نشینند، شبیه دست‌هایی که می‌خواستند مرا آرام کنند، اما هیچ‌وقت نرسیدند. هر خیابان خیس، داستانی از رفتن تو را تکرار می‌کند. کفش‌هایم میان چاله‌های آب تصویر تو را له می‌کنند و من از این همه...

کو جشن؟ جشن کی؟ به ما که چیزی نرسید🤣

کدوم یکی از شخصیت‌های داستانیت بیشتر شبیه خودِ واقعی توئه و چرا؟ ۲- اگه مجبور باشی فقط یه کتاب رو تا آخر عمرت بخونی، اون کتاب چیه؟ ۳- بدترین اتفاقی که در حین نوشتن یک اثر برات افتاده (مثلاً پاک شدن فایل و...) چیه؟ ۴- آیا فکر می‌کنی نویسنده‌های امروز بیش از حد تحت تأثیر فضای مجازی و...

فیلم ترسناک و نیستم ..روحیه م خیلی بهم میریزه.

اژ بی اسم پرشین بد در رفته میترسم بهش اعتماد کنم.🤣

🤣😁

پاییز همانند آینه‌ای‌ست که بغض مرا بازتاب می‌دهد. هر برگ زردی که از شاخه جدا می‌شود، شبیه خاطره‌ای‌ست که از دلم سقوط می‌کند. باد، تمام رازهای ناگفته‌ام را در کوچه‌ها پخش می‌کند؛ درست مثل نامه‌هایی که هیچ‌وقت به دستِ تو نرسید. ابرها سقف آسمان را مثل پلک‌های خسته پایین می‌کشند، و من در میان این...

گل نیلوفر🤣

بیا باهم میل کنیم

به به.. 🤩🤩🤩

آره از تخم مرغ عسلی بدم میاد

تخم‌مرغ عسلی نباشه..😀

املت تو هر ساعتی میچسبه

آها خوب شد گفتی کیک تولدت به ما نرسیداااا دادا

الان به املت می‌چسبه با پیاز و دوغ...وای وای وای

نام اثر: پاییز، همزاد من سرشناسه: حسام فیضی موضوع: دلنوشته سبک/ژانر: عاشقانه ، فلسفی سال نشر: تابستان ۱۴۰۴ منتشر شده در: انجمن کافه نویسندگان - تالار ادبیات - بخش تایپ دلنوشته. دیباچه: پاییز همیشه برایم شبیهِ آینه‌ای غبارگرفته بوده؛ هر بار که در آن نگاه می‌کنم، خودم را خسته‌تر، تنها‌تر و عاشق‌تر...

به به ببین تولد کیهههههه.. عمو گودرز ..تولدت مبارک داداش.. انشالله هرچی موفقیته درو کنی قشنگ...♥️♥️♥️🥳🥳🥳🥳

۱ پارت

وارد خونه که شدم، حتی زحمت روشن کردن چراغ رو به خودم ندادم. کفش‌هام رو تو پاگرد ورودی یه گوشه پرت کردم، کاپشنم رو هم وسط راه انداختم روی زمین. سرامیک زیر پام سرد بود، سرمایی که از جوراب هم رد میشد و انگار می‌خواست بهم یادآوری کنه چقدر خسته‌ام. فرش‌های دست‌بافت هال رنگشون رفته بود و به خاکستری...

او دور بود، خیلی دور. مثلاً آن طرف خیابان وقتی دستش را روی شال تیره‌اش کشید تا موهایش را که پریشان بودند، مرتب کند.منتظر چراغ عابر پیاده بود تا عرض خیابان را رد کند. نگاهش لحظه‌ای به چشم‌های من گره خورد و نگاه من به دستان مردی در دستش. دستم روی قفسه سینه‌ام، پیراهنم را چروک کرد و تا به خود بیایم...

من وقت این کارو ندارم. دویست تا میگیرم فقط قبول کنم این چالشو..🤣🤣

خسته نباشید به دو عزیز تدوینگر..بسیار زیبا بود..🌹♥️

جای اشتباهی اومدی خواهر 🤣

صرفا همشون مهربون نیستن..

البته نه فقط تو خونه‌‌...میون مردم

به جنب که تو خونه سکونت میکنن میگن عامر

ماه پیشونی باید چک کنه از طریق دعانویس یا کسی..احتمالا تو خونشون جن عامر باشه ..

آره جن عاشق هم داریم. میتونن رابطه با دخترا برقرار کنن و ازشون بچه به دنیا بیارن

بدبختیش همینه..خودشون به شخصه نمیتونن طرف روبکشن ولی میتونن کاری کنن طرف خودشو بکشه

هروقت از جونم سیر شدم میام تعریف می‌کنم😀

اون بچه‌ها قدرت طی العرض و قدرت های دیگه دارن ..وای..دورگه جن و انسان یه جیز پشم ریزونه

داستان های زیادی دارم ولی فعلا نمیتونم بگم..شاید هیچوقت نتونم بگم😓

من هیچ تحقیقی نکردم .. یکم پیش به بچه ها می‌گفتم.. نباید حرفی بزنم ازشون.حوصله دعوا ندارم

تضمین می‌کنم مایل نیستی ببینیشون . چون بعد دیدنشون زندگیت مثل قبلش نمیشه

پاهاشون سم داره ولی تغییر شکل میتونن بدن.. فقط یه نوع جنه که اونم می‌تونه تغییر شکل بده ولی پاهاشو به هیچ عنوان نمیتونه تغییر بده و همچنان مثل سم حیوان باقی می‌مونه..یعنی شمایلش مثل آدمه ولی پاهاش...

از بوی غذا تغذیه میکنن

الان تو شبکه اجنه هرچی رمان می‌نویسه همه میگن کپی از هیچکسانه🤣🤣 یعنی‌کاریش نمیشه کرد..

کتاب مرجان جادو رو دارم ولی دیگه نمیتونم بخونم.

مریم می‌دونه وضعیت من رو.. تازه تازه دارم به تعادل روحی میرسم..بگم دوباره شروع می‌کنن😭

حیف اون چیزایی که تو واقعیت برام پیش میاد رو نمیتونم به زبون بیارم ..

عه خودتون متن نوشته بودید .. منم متن فرستاده بودم از خودم🤣

بنظر بذار همراه با جلد ششم بخونم تو خماری نمونی چون جلد پنجم کوتاهه کلا ۵۴ پارته

سایه های قد کوتاهی اطراف من پرسه میزدند و پچ‌پچ می‌کردند ادامه میدید؟

من جلد پنجمش رو اونجا خریدم خوندم. جلد ششم نیومده که هنوز..پاییز گفته میاد

هیچ کسان تموم نشده هنوز .. جلد ششمش احتمالا همین پاییز منتشر بشه

و لبخندی که بر ل*ب نداشت، مثل زخمی باز، آرام باز و بسته می‌شد؛ بی‌آنکه صدایی باشد، اما نفس سردش، درست پشت گردنم می‌لغزید و ریشه‌های موهایم را مثل چنگال می‌کشید.

https://uploadkon.ir/uploads/53cf13_25InShot-20250812-022520994.mp4 تیزر پروژه رادیو اربعین

مهربان خوش برخورد پیشقدم در کمک

یک‌پارت

نایرا به قاب عکس نگاه کرد. نه از روی کنجکاوی بلکه از روی احترام. انگار قاب، چیزی بیشتر از تصویر بود؛ شبیه در، شبیه پنجره‌ای که به درون الیسا باز می‌شد. با کمی مکث گفت: - می‌تونم بپرسم اون زن کیه؟ نه برای پرونده، برای اینکه تو رو بیشتر بشناسم. الیسا نگاهش را از قاب برنداشت. چشم‌هایش خیره نبود...

ضمن عرض خسته نباشید به عوامل و تسلیت اربعین حسینی، رادیو بسیار به دل نشست ,🌹🌹♥️

دل تنگیم آقا بطلب🌹♥️

آشنایی ندارم باهاشون @Tiam.R

بعد از یک هفته آموزشی کارکردن زیر دست استاد صاحب کارگاه قبول کرد که من و هومن براش کار کنیم. کار سنگین بود و تقریبا کل روز رو مشغول بودیم. هوا هنوز بوی برف می‌داد طوری که وقتی نفس می‌کشیدی و انگار یک چیزی سرد و تیز، از تو گلوت رد میشد. درِ کارگاهو باز کردم، صدای جیرِ لولاش از اون صداهایی بود که...

یک پارت

در باز شد. نه با صدای زنگ و نه با کوبیدن. مایکل کلید را چرخاند و عقب ایستاد. نایرا بدون کفش و بدون کلام وارد شد. خانه، مثل بعد از باران بوی خاک مرطوب می‌داد. قاب عکس هنوز روی میز بود، کمی کج، انگار کسی لمسش کرده و بعد از دست زدن به آن پشیمان شده بود. الیسا روی مبل نشسته بود. پتو تا زیر چانه‌ و...

امیدوارم ..اگه سکه رو Persian نداد بگو من جاش بهت بدم سکه رو..

پهوووو.. شانسیمیزی باخ سن الله🤣🤣 @وانیـلྉ

نایرا دستکش پوشید و جعبه را باز کرد، ویال خالی را برداشت، چرخاند و رو در روی نور گرفت. مایکل بی‌حرکت ایستاده بود، اما درونش پر از تپش بود. نه از ترس بلکه از چیزی شبیه امید. نایرا همانطور که ویال را چک میکرد گفت: -‌ ماده‌ی فعال هنوز قابل‌ردیابیه. حتی توی ویال خالی، ردهای نانو ذرات باقی می‌مونن...

گاهی با خودت فکر می‌کنی: چی باعث شد به اینجا برسی؟ چه لحظه‌ای، چه تصمیمی، چه سکوتی؟ ولی تهش هیچ جوابی پیدا نمی‌کنی. فقط یه حس مداوم از گم‌ شدن، بدون هیچ نقشه‌ای برای پیدا شدن.

هیچ‌کس نمی‌پرسه: خسته‌ای از چی؟ فقط می‌گن: "خودتو جمع کن." ولی اگه می‌شد جمع کرد، الان این‌قدر پخش نمی‌شدی روی دیوارای ذهنت. خستگی بعضی آدما از نوعیه که هیچ استراحتی درمانش نمی‌کنه. فقط عمیق‌ترش می‌کنه

خسته نباشید میگم به @ماه پیشونی و عوامل پشت صحنه🌹♥️

درک می‌کنم حس‌و حالتو.. من بجای خونه متروکه تو روستای متروکه بودم..بقیشو نمی‌گم چون اذیت میشم🌹مریم می‌دونه

یک‌پارت

مایکل صبح زود از خانه‌ی الیسا بیرون رفت. ویال خالی را با یادداشت‌هایی که شب قبل نوشته بود درون جعبه‌ی مخصوص گذاشته بود، نوشته‌هایی که نه رسمی و نه علمی بلکه مشاهداتی از بدن، از نگاه و از لم*س بودند. در بیمارستان، فضای بخش تحقیقاتی سردتر از همیشه بود. نه از نظر دما بلکه از نظر نگاه‌ها. همه...

نام اثر: وارث نفرین نام نویسنده: حسام.ف ژانر: ترسناک ، سبک: گوتیک خلاصه: یک نیروی پنهان داره تکه‌تکه آرامش خونه‌ی فرزاد رو می‌بلعه. اتفاقات از کنترل خارجه و هیچ‌کس نمی‌تونه جلوشو بگیره، مگر کسی که خودش، بخشی از همون تاریکیه. لینک اثر: https://forum.cafewriters.xyz/threads/41006/

۱ پارت

۱ پارت جدید.

مایکل هنوز کنارش نشسته بود اما نه حرف میزد و نه حرکت می‌کرد. فقط حضور داشت، مثل چیزی که نمی‌خواست دیده شود. الیسا سرش را به دیوار تکیه داده بود، چشم‌هایش نیمه‌ باز و نفس‌هایش عمیق‌تر از قبل. بدنش هنوز درگیر تحولات بود اما حالا ریتم گرفته بود. نه آرام نه بی‌قرار بلکه در حال تطبیق. الیسا آرام آب...

کمه، یه روزنامه اختصاصی می‌خوام🤣🤣

اگه می‌دونستم از منم اسم برده میشه بیشتر فعال می‌بودم🤣🤣

خسته نباشید به همگییییی🌹 مخصوصا @malihe

خسته نباشید میگم به عوامل🌹

تمرین دوم: کمان شخصیت شخصیت معروف: جان اسنو نقطه شروع: پسری حاشیه‌ای در خاندان استارک، همیشه احساس طرد شدن زخم یا باور دروغین: «من هیچ‌وقت واقعاً جزو این خانواده نیستم، ارزش ندارم» نقطه تحول: پیوستن به نگهبانان شب و مواجهه با خطرات واقعی انتخاب‌های کلیدی: جنگیدن برای مردم، خیانت‌دیدن، کشته‌شدن...

تمرین اول – توصیف شخصیت ساخته‌شده اسم و فامیل: رادوین تهامی سن و جنس: ۲۸ ساله / مرد تایپ MBTI: INFJ – مشاور آروم، درون‌گرا، باهوش، ایدئالیست، با حس همدلی بالا ولی مرموز. معمولاً ظاهر آرومش فریب‌دهنده‌س و پشت چشماش دنیای تاریکی داره. مشخصات ظاهری: قد بلند (حدود ۱۸۵)، لاغر و استخوانی پوست روشن،...

روزایی هست که حتی به خودت نمی‌رسی. نه حوصله‌ی موهات رو داری، نه پوستت، نه لباسات. نه انرژیِ فکر کردن به اینکه "چی خوبه" یا "چی بده". فقط هستی. شبیه یه صدای ضعیف توی پس‌زمینه‌ی دنیا. همه‌چی داره می‌گذره، به جز تو.

بعضی حس‌ها توضیح نمی‌خوان، نه چون ساده‌ان، چون فراتر از واژه‌ان. مثل یه بغض قدیمی که دیگه گریه نمی‌خواد، فقط یه نیمکت ساکت می‌خواد توی یه عصر ابری، که بشه بی‌دلیل نشست و زل زد به دور.

وقتی به نقطه‌ای می‌رسی که فقط تماشا می‌کنی، یعنی اون‌قدر جنگیدی که دیگه انرژی نداری. نه به خاطر بی‌خیالی، به خاطر تحلیل رفتنِ تمومِ احساست. آدم از یه جایی به بعد، دنبال جواب نمی‌گرده فقط دنبال سکوت می‌گرده.

وارث نفرین امروز ۱ پارت https://forum.cafewriters.xyz/threads/41006/

آپارتمان ۵۲ امروز یک پارت https://forum.cafewriters.xyz/threads/40876/

صدای زنگ در کوتاه بود. نه از جنس انتظار بلکه شبیه یادآوری. الیسا تکان نخورد. بدنش هنوز درگیر بود، با لرزشی خفیف در انگشتان و سنگینی که از قفسه‌ی سینه به زانوها رسیده بود. از جایش بلند نشد و فقط نگاهش را به در دوخت، انگار می‌خواست از فاصله‌ی دور تصمیم بگیرد. زنگ دوباره زده نشد اما چند ثانیه بعد...

چرا تابستون تموم نمیشههههه.. من تکذیب می‌کنم ، تابستون کوتاه نیست

پارت جدید ۱

با هومن بعد از چند روز دربه‌دری و آویزون هر آشنا و غریبه شدن، بالاخره تو یک کارگاه تعمیرات مبل جا باز کردیم. نه کار رویایی بود، نه جاش گرم، ولی حداقل دیگه صبح‌هامون رو با بی‌کاری و دود سیگار نمی‌گذشت. چند وقتی می‌شد از اون موجودهای عجیب و غریب خبری نبود. خودمم دیگه پی‌شون نرفتم. انگار یه کابوس...

آپارتمان ۵۲ دیروز پنجشنبه دو پارت https://forum.cafewriters.xyz/threads/40876/

الیسا هنوز روی زمین پشت به دیوار نشسته بود، دست‌هایش روی زانو و نفس‌هایش شمرده. بدنش آرام‌تر شده بود اما نه ثابت. مثل موجی که عقب رفته اما هنوز دریایش نا آرام است. گوشی‌اش روی میز بود، بی‌صدا اما روشن. برایش پیام آمده بود: - الیسا، اگه می‌تونی تماس بگیر. فقط می‌خوام بدونم حالت چطوره. شماره‌اش را...

هیچ‌چیزی مثل فهمیدنِ بی‌تفاوت شدنِ خودت نمی‌ترسوندت. وقتی می‌فهمی چیزایی که قبلاً آتیشت می‌زد الان دیگه برات مهم نیست. نه این‌که حل شده باشن، نه. تو فقط دیگه توان واکنش نشون دادن نداری. و این یعنی دیگه چیزی از اون آدم قبلی باقی نمونده

گاهی وقتا از خواب بیدار می‌شی و حس می‌کنی خودتو جا گذاشتی جایی. یه جایی بین دیشب و امروز، بین یه فکر نصفه و یه جمله‌ی بی‌جواب. نه می‌تونی برگردی، نه می‌تونی ببریش با خودت. فقط یه حس سنگین توی قفسه‌ی سینَته که هیچ کاریش نمی‌شه کرد جز تحمل.

یک پارت

مایکل چیزی نگفت و به سوی قاب عکس رفت و آن را صاف کرد. الیسا گفت: - دارم حسشون می‌کنم. الیسا، بهم قول بده تمامی واکنش‌های بدنت رو بهم بگی چون اصلا نمی‌خوام اتفاق ناخوشایندی برات بیافته. بدن الیسا هنوز درگیر ویال اول بود. گرمای خفیف در شکم، سنگینی در پشت چشم‌ها و آن حس مبهمی که انگار چیزی درونش جا...

جلوی بخاری نشسته بودم و کمرم رو به دیوار تکیه داده بودم. زانوهام رو ب*غل کرده بودم و انگشت‌هام بی‌هدف خط‌های سرامیک کف خونه رو دنبال می‌کردن. شعله‌ی بخاری جلوی چشمم بالا و پایین می‌رفت ولی گرماش نمی‌رسید به اون سردی لعنتی که تو دلم نشسته بود. ناراحت بودم، نه از این‌ که قراره تنها بشم، بیشتر از...

آپارتمان ۵۲ شنبه ۱ پارت یکشنبه ۱ پارت دوشنبه ۱ پارت امروز ۱ پارت https://forum.cafewriters.xyz/threads/40876/

یک‌پارت جدید

صدای قطره‌ای از کولر که روی کف راهرو افتاد صحنه را بست. نه با تأکید بلکه مثل نقطه‌چینی در انتهای جمله‌ای که هنوز ادامه خواهد داشت. الیسا قاب را بلند کرد و کنار ویال گذاشت. انگار داشت دو خاطره را کنار هم مرتب می‌کرد، زیر ل*ب گفت: – شاید من باید بمونم چون اون نتونست. شاید، باید اجازه بدم بدنم هم...

می‌دونی چی عجیبه؟ این که آدم از یه جایی به بعد دیگه نمی‌افته. میره پایین، ولی دیگه براش مهم نیست اسمش سقوطه یا پرواز. همینجوری ول میشی تو هوا، دست‌و پا نمیزنی چون می‌دونی فایده نداره. من الان دقیقاً اونجام. یه جایی بین بالا و پایین که فرقی نداره تهش چی میشه. نه کسی هست که دستم رو بگیره، نه خودم...

خسته نباشید یک پارت..

نور راهرو کمی مایل شد، انگار می‌خواست روی قاب بتابد؛ هوای راهرو حالا سنگین‌تر بود، نه به خاطر دمای محیط بلکه از جنس لحظه‌ای که در آن قرار گرفته بودند، لحظه‌ای که دارو ممکن بود معنای ادامه دادن بگیرد یا فقط مکثی کوتاه در برابر شکست نهایی باشد. مایکل با ویال دوم در دست بی‌صدا وارد شد. با کفش‌های...

اعلام آمادگی به خاطر @بی صدا ♥️ و البته خودمم دوست دارم یاد بگیرم

زندگی من خودش فیلم ترسناکه🤣