در حال تایپ مجموعه دلنوشته مهرآسا | گلاره کاربر انجمن کافه نویسندگان

  • نویسنده موضوع نویسنده موضوع Gola
  • تاریخ شروع تاریخ شروع

Gola

رمان‌خـور
رمان‌خـور
نوشته‌ها
نوشته‌ها
75
پسندها
پسندها
617
امتیازها
امتیازها
83
بسم الله الرحمن الرحیم
نام مجموعه دلنوشته: مهرآسا
شناسه: گلاره، 1387
موضوع: دلنوشته
ژانر: احساسی، درام
سال نشر: یک هزار و چهارصد و چهار - 1404
منتشر شده در: انجمن کافه نویسندگان - تالار ادبیات - بخش تایپ دلنوشته.
دیباچه:
مادر... نامی که برای بسیاری از ما نه تنها یک کلمه است، بلکه یک حس است. حسی که در تمام لحظات زندگی، از سخت‌ترین روزها تا آرام‌ترین شب‌ها، با ماست. او نه تنها به‌عنوان یک پرستار و مراقب، بلکه به‌عنوان کسی که با هر لبخندش دل‌های شکسته را التیام می‌بخشد و با نگاهش، دنیای جدیدی از امید می‌سازد. مادر بودن، تنها به معنی داشتن فرزند نیست؛ بلکه به معنای وجود یک نوری است که بی‌وقفه در تاریکی‌ها می‌درخشد. و در این دلنوشته، می‌خواهم از همان نور سخن بگویم، از مهر و محبتی که هیچ‌گاه کم نمی‌شود، از درک عمیقی که حتی در سکوت هم شنیده می‌شود.
 
«بنام شاعر زندگی»
do.php

نویسندگان گرامی صمیمانه از انتخاب انجمن کافه نویسندگان برای ارائه آثار ارزشمندتان متشکریم!‌‌پیش از شروع تایپ آثار ادبی خود، قوانین و نحوه ی تایپ آثار ادبی در"انجمن کافه نویسندگان" با دقت مطالعه کنید.




شما می‌توانید پس از 10 پست درخواست جلد بدهید.

|
درخواست جلد برای آثار|



پس از گذشت حداقل ۱۵ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد دل‌نوشته بدهید. توجه داشته باشید که دل‌نوشته‌های تگ‌دار نقد نخواهند شد و در صورت تمایل به درخواست نقد، قبل از درخواست تگ این کار را انجام بدهید.

|
درخواست نقد دلنوشته|


‌‌
پس از 15 پست میتوانید برای تعیین سطح اثر ادبی خود درخواست تگ بدهید.

|
درخواست تگ برای دلنوشته|



همچنین پس از ارسال 20 پست پایان اثر ادبی خود را اعلام کنید تا رسیدگی های لازم نیز انجام شود...

|‌
اعلام اتمام آثار ادبی|

‌‌


اگر بنا به هر دلیلی قصد ادامه دادن اثر ادبی خود را ندارید می توانید درخواست انتقال به متروکه بدهید تا منتقل شود...

|
درخواست انتقال به متروکه|




- قلمتان سبز و ماندگار -
| مدیریت تالار ادبیات |
 
این دلنوشته را به تمامی مادران سرزمینم تقدیم می‌کنم؛ به آنانی که در سکوت شب‌های بی‌پایان، با دل‌هایی که از عشق لبریز است، چراغ‌های امید را در دل‌های تاریک روشن می‌سازند. به زنانی که در راه پرمشقت زندگی، فریاد‌های درد و رنج را در درون خود می‌فشاندند و به جای آن، لبخندی از سر فداکاری بر ل*ب دارند. مادرانی که در هر لحظه از زندگی، جانی تازه می‌بخشند و با دستان پر مهر خود، درخت حیات را آبیاری می‌کنند؛ آنان که تا ابد در دل تاریخ، یادشان چون ستارگانی فروزان خواهد درخشید.
 
عقب
بالا پایین