شعر •| شعری که بر دلت نشست |•

[بـرکـهبـرکـه عضو تأیید شده است.]

جام و سبو شکسته ام ای مرگ مهلتی
تا توبه ای که کرده ام آن نیز بشکنم


#یحییدولتآبادی

 

[دالان ِبهشتدالان ِبهشت عضو تأیید شده است.]

خواستم تا که تو را، اندکی آرام کنم
بعد کم کم بزنم حرف، تو را رام کنم

گفتم ابراز محبت بکنم، با غزلی،...
سعی کردم، نشد انگار سرانجام کنم

هر چه ترفند به ذهنم، همه در کار ولی
مانده بودم به چه انگیزه ای اقدام کنم

چیدم از باغچه چندین گل رز بابت این
تا ارادت به تو را عرضه ، و اعلام کنم

آمدم پیش ولی دور و برت بود، شلوغ
بوسه ای هم نشد از داغ لبت کام کنم

باز شب شد به سرم یاد تو افتاد بگو،
از چه راهی گذر از این همه اوهام کنم

#جواد_کریمی​

 

[!!AMINKHAN!!!!AMINKHAN!! عضو تأیید شده است.]

از بغض من مرنج، که این عاشق صبور
صد بار دل شکستی و یک بار گریه کرد

 

[بـرکـهبـرکـه عضو تأیید شده است.]

سبز سازم
خار اگر در زیرِ پا باشد مرا

صائب‌تبریزی

 

[FarzaneFarzane عضو تأیید شده است.]

با من اول آن همه رسم وفاداری چه بود؟
بعد ازان بی موجبی چندین جفاگاری چه بود؟

مرحمت بگذاشتی، تیغ جفا برداشتی
آن محبت ها کجا شد؟ این ستمگاری چه بود؟

مردم چشمم ز آزارت بخون آغشته شد
نور چشم من، بگو: کین مردم آزاری چه بود؟

من نمی گویم که: چندین دشمنی آخر چراست؟
لیک می پرسم که: اول آن همه یاری چه بود؟

 

[بـرکـهبـرکـه عضو تأیید شده است.]

بعد مرگم شعرهایم را بخوان تا بشنوی

سرگذشتم تلخ‌تر از درگذشتم بوده است

#فرامرزعربعامری