نتایح جستجو

فکر کنم هستم زود رنج

اسمم و کارهایی که انجام دادم

:icon_pc:

کلاسیک دریا یا جنگل

ندارم ل*ب تاب

ما از این شهر غریبه بی تفاوت کوچ کردیم از رفیقا زخم خوردیم تا یه روزی برنگردیم خونه مون رو دوشمونه ما یه آه دوره گردیم ما واقعا با هم چه کردیم ما غنیمتهای بی رویای این جنگای سردیم زندگیمون کو ببین ما کشته های بی نبردیم بی خبر از حاله هم آواره ی دنیای دردیم ما واقعا با هم چه کردیم تلخِ اما...

کافیه فقط یک دل و یک زبان باشه و همراه در هر شرایطی

همراه خوب در پست زدن

یه روزی بزرگ میشم به همه ارزوهام میرسم که متاسفانه همه نقش بر اب شد

در میان این همه غوغا و شر عشق یعنی کاهش رنج بشر عشق یعنی گل به جای خار باش پل به جای این همه دیوار باش

تهمت آسودگی بر دیده ی عاشق خطاست خانه ای کز خود برآرد آب جای خواب نیست

اگر عشق اخرین عبادت ما نیست پس امده ایم اینجا برای کدام درد بی شفا شعر بخوانیم و باز به خانه برگردیم ؟

دلم میخواست کسی مرا بلد باشد بلد بودن مهمتر از عاشق بودن یا حتی دوست داشتن است کسی که مرا بلد باشد با تمام پستی و بلندیها کنارم میماند ...

گاهی دلت خرد میشود و ارام ارام تمام تنت را در بر میگیرد همان جایی که عشق را فریاد زدی ایه های دوست داشتن را بر زبان جاری کردی و جرات گفتن یافتی دلت را میشکنند .... نمیدانم جهان بر چه قانونی میچرخد که انسان تاب شنیدن ندارد ساقه های غرور به دور احساسش میپیجد و او را می بلعد دور میشود بدی...

یه حس خوب بهم ارامش بده

این آتش عشق می‌پزاند ما را هر شب به خرابات کشاند ما را با اهل خرابات نشاند ما را تا غیر خرابات نداند ما را مولانا

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم که در طریقت ما کافریست رنجیدن

بنام خدائی که داننده رازهاست الا یا ایها الساقی ادر کأسا و ناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها

یونا تدین