شعر اشعار آنا آخماتووا | شاعر روسی

[مـطی]

قلب تو دیگر ترانۀ قلب مرا
در شادی و اندوه نخواهد شنید
آن گونه که می شنید
دیگر پایان راه است
ترانۀ من در دوردست ها
در دل شب سفر می کند
جائی که دیگر تو در آن نیستی​

 

[مـطی]

جدايي از تو هديه اي است
فراموشي تو نعمتي
اما عزيز من
آيا زني ديگر
صليبي را که من بر زمين نهادم
بر دوش خواهد کشيد ؟​

 

[مـطی]

ديوانه‌وار پشت سرش دويدم
از پله‌هاي پايين رفتم
فرياد زدم : شوخي بود ، باور کن
از پيش من نرو
لبخندي ترسناک چهره‌اش را پوشاند
به سردي گفت :
در باد نايست ، سرما مي‌خوري​

 

[مـطی]

چگونه فراموش کنم که جواني من چطور سرد و خاموش گذشت ؟
چگونه زندگي روزمره جاي همه چيز را گرفت
و عمرم مثل دعاي يکشنبه ي کليسا ، يکنواخت و خسته کننده سپري شد ؟
چه راهها دوشادوش آنکس رفتم که اصلا دوستش نداشتم
و چه بارها دلم هواي آنکس کرد که دوستش داشتم
حالا ديگر راز فراموشکاري را از همه ي فراموشکاران بهتر آموخته ام
ديگر به گذشت زمان اعتنايي نمي کنم
اما آن بو*سه هاي نگرفته و نداده
آن نگاههاي نکرده و نديده را که به من باز خواهد داد ؟​