شعر اشعار صائب تبریزی

[.Monji|مُنجی.]

به من شد نرم آن نامهربان آهسته آهسته

بلی کم زور می گردد کمان آهسته آهسته



ازان نازک نهال ای دل به بوی گل قناعت کن

به حاصل می رسد نخل جوان آهسته آهسته

 

[نازلــی]

‌

نیست در دیده ی ما

منزلتی دنیا را...



? صائب تبریزی

 

[Noah]

روزگاری شد ز چشم اعتبار افتاده‌ام
چون نگاه آشنا از چشم یار افتاده‌ا

دست رغبت کس نمی‌سازد به سوی من دراز
چون گل پژمرده بر روی مزار افتاده‌ام


اختیارم نیست چون گرداب در سرگشتگی
نبض موجم، در تپیدن بیقرار افتاده‌ام

عقده‌ای هرگز نکردم باز از کار کسی
در چمن بیکار چون دست چنار افتاده‌ام


نیستم یک چشم زد ایمن ز آسیب شکست
گوییا آیینه‌ام در زنگبار افتاده‌ام


همچو گوهر گر دلم از سنگ گردد، دور نیست
دور از مژگان ابر نوبهار افتاده‌ام

من که صائب کار یکرو کرده‌ام با کاینات
در میان مردم عالم چه کار افتاده‌ام؟

 

[Noah]

در کشاکش از زبان آتشین بودم چو شمع
تا نپیوستم به خاموشی نیاسودم چو شمع

دیدنم نادیدنی، مدنگاهم آه بود
در شبستان جهان تا چشم بگشودم چو شمع

سوختم تا گرم شد هنگامهٔ دلها ز من
بر جهان بخشودم و بر خود نبخشودم چو شمع

سوختم صد بار و از بی‌اعتباریها نگشت
قطرهٔ آبی به چشم روزن از دودم چو شمع

پاس صحبت داشتن آسایش از من برده بود
زیر دامان خموشی رفتم، آسودم چو شمع

این که گاهی می‌زدم بر آب و آتش خویش را
روشنی در کار مردم بود مقصودم چو شمع

مایهٔ اشک ندامت گشت و آه آتشین
هر چه از تن‌پروری بر جسم افزودم چو شمع

این زمان افسرده‌ام صائب، و گرنه پیش ازین
می‌چکید آتش ز چشم گریه آلودم چو شمع

 

[نازلــی]

انجمن رمان نویسی کافه نویسندگان

دیده از اشک و ل*ب از آه و دل از داغ پُرست

"عشق" در هر گذری رنگ دگر می ریزد...



| صائب تبریزی |

 

[نازلــی]

انجمن رمان نویسی کافه نویسندگان

صد آرزو به گرد دلم در طواف بود

از حیرتِ جمال تو...بی‌آرزو شدم!



| صائب تبریزی |

 

[نازلــی]

انجمن رمان نویسی کافه نویسندگان

دل ازان دورتر افتاده که واصل باشد

یار وحشی تر از آن است که در دل باشد



| صائب تبریزی |

 

[نازلــی]

انجمن رمان نویسی کافه نویسندگان

از چشٖم و دل مپرس که در اولین نگاه

شد‌ چشم من خر*اب ِ‌دل و دل‌ خر*ابِ چشم



| صائب تبریزی |

 

[نازلــی]

انجمن رمان نویسی کافه نویسندگان

لاله زاری می شود عالم، اگر بیرون دهیم

داغهایی کز تو پنهان در جگر داریم ما



| صائب تبریزی |

 

[نازلــی]

انجمن رمان نویسی کافه نویسندگان

از دیدن رویت دل آینه فرو ریخت

هر شیشه دلی، طاقت دیدار ندارد



| صائب تبریزی |