متون و دلنوشته {دلخوری هایی که به جا ماند}

[Lidiya]

از نشونه های دوس داشتن اینه که همیشه دلخوری ازش... ​

 

[Lidiya]

من دلخوری هایم را سرکوب می کنم و
دوستی ها، با نگفتن ها به پایان می رسد... ​

 

[Lidiya]

ماها تو ارتباطاتمون
وقتی دلخوری پیش میاد غرورمون رو ترجیح میدیم فکر میکنیم کوتاه بیایم باختیم ولی باخت وقتیه که آدمای زندگیتو از دست بدی​

 

[Lidiya]

کاش هیچ گذشته ای با
هم نداشتیم...
آنوقت من می توانستم
به تو زنگ بزنم
و بی دلخوری حالت
را بپرسم ؛
چقدر پرسیدنِ حالِ
ساده ات
بعید شده حالا ..

 

[Lidiya]

دلخوریام دونه دونه جمع میشه تبدیل ‌میشه به سکوت..!

 

[Lidiya]

از من دلخوری‍‍؟!
is typing
is typing
is typing
…online
is typing
+نه…​

 

[Lidiya]

آدم ها به اندازه ی “ناگفته هایشان” از هم دور می شوند نه به اندازه ی “قدم هایشان”…

 

[Lidiya]

سهم من از دنیا
نداشتن است
تنها قدم زدن در پیاده رو ها
و فکر کردن به کسی که
هیچ وقت نبود

 

[Blue berry]

?

ما

یک عذرخواهی به خودمان بدهکاریم

برای تمام وقت‌هایی

که می‌دانستیم قدرمان را نمیدانند،

اما باز محبت کردیم

می‌دانستیم حرفمان را نمی‌فهمند

اما باز گفتیم

می‌دانستیم حقیقت را نمی‌گویند

اما باز وانمود کردیم که باور می‌کنیم

تا خجالت نکشند

ما به ‌خودمان یک عذرخواهی بدهکاریم

برای تمام وقت هایی که سکوت کردیم

مبادا آدمِ رو به رو، دلش چون ما بشکند...

 

[Lidiya]

از این ناراحت نیستم اونی که باید میشد؛
نشد
از این ناراحتم چرا با این که میدونستم اشتباهه؛
با سماجت تمام ادامه دادم.
از اینکه واستادم تا به بدترین شکل ممکن ببازم.

[فرگل مشتاقی]