دلنوشته دلنوشته قسم نامه| پریسان خاتون کاربر انجمن کافه نویسندگان

[خاتون]

دلنوشته: قسم‌نامه
اثر: پریسان خاتون
ژانر: عاشقانه
***
مقدمه:
و قسم به تک مستأجر قلبم
که در پی تصاحبِ این بوم و بر...
دریچه به دریچه‌اش را از پایِ جان گذراند،
حفره به حفره‌اش را در خونِ احساس غلتاند،
دهلیز به دهلیزش را به باروتِ عشق بست...
و اما چه شد، که دگر فتح این سرزمین وسوسه‌اش نکرد را؟
نمی‌دانم!

 

[هـور]

نویسندگان گرامی صمیمانه از انتخاب "انجمن کافه نویسندگان" برای ارائه آثار ارزشمندتان متشکریم!


پیش از شروع تایپ آثار ادبی خود، قوانین و نحوه ی تایپ آثار ادبی در"انجمن کافه نویسندگان" با دقت مطالعه کنید.

قوانین تایپ دلنوشته در انجمن کافه نویسندگان


شما می‌توانید پس از 10 پست درخواست جلد بدهید.

درخواست جلد برای دلنوشته

همچنین شما می‌توانید پس از گذشت ۶ پست درخواست کاور تبلیغاتی دهید.

درخواست کاور تبلیغاتی

پس از گذشت حداقل ۱۵ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد دل‌نوشته بدهید. توجه داشته باشید که دل‌نوشته‌های تگ‌دار نقد نخواهند شد و در صورت تمایل به درخواست نقد، قبل از درخواست تگ این کار را انجام بدهید.

درخواست نقد

پس از 15 پست میتوانید برای تعیین سطح اثر ادبی خود درخواست تگ بدهید.

درخواست تگ برای دلنوشته

همچنین پس از ارسال ۲۰ پست پایان اثر ادبی خود را اعلام کنید تا رسیدگی های لازم نیز انجام شود...

اعلام اتمام آثار ادبی

اگر بنا به هر دلیلی قصد ادامه دادن اثر ادبی خود را ندارید می توانید درخواست انتقال به متروکه بدهید تا منتقل شود...

درخواست انتقال به متروکه

مدیریت ادبیات انجمن کافه نویسندگان​

 

[خاتون]

قسم به قلم بُرنده‌ی احساس
که خط به خطِ خاطراتمان را
بر کاغذِ رنگ زِ رخسار رفته‌ی قلبم
خطاطی کرد...

 

[خاتون]

قسم به جوی زلالِ اشک...
که از کوچه به کوچه‌ی درد گذر کرد،
و در هر قدم چشمان‌ات را نذر کرد!

 

[خاتون]

قسم به خیالِ آمدنت...
که دمی تنهایم نگذاشت،
پای‌به‌پای کالبدم
بر مزار احساسم گریست
و سهمم از بودنت گلایولی بود،
به یادگار مانده از وهم‌ات!

 

[خاتون]

و قسم به دو گویِ گریانم
که در انتظار آمدنت
چشمه‌ی اشکشان خشکید
و زِ آن پس
گل رازقی‌ام خشکید!

 

[خاتون]

قسم به آرواره‌های لرزانم
که هجای اسم‌ات
وجودشان را لرزاند
و چه سری دارد نام‌ات؟
نمی‌دانم!

 

[خاتون]

قسم به ظلماتِ دلتنگی
که چه بی‌رحمانه
دهلیزهای قلب را به سخره گرفته
و دم و بازدم را به تاراج برده بود!

 

[خاتون]

و قسم به کتاب مقدسِ بی‌مهری
که سرمای کلام‌اش
جوی‌بار احساسات را خشکاند
و عشق...
در کدام خرابات به فراموشی سپرده شد؟
نمی‌دانم!

 

[خاتون]

قسم به بندبند واژه‌نامه‌ی حقیرِ حقارت
که در گذر از روز‌های‌اش
غرورم میانِ صفحات نم‌خورده‌اش
به یادگار ماند
و شاید که چه دردیست نبودن‌ات...

 

[خاتون]

قسم به قاتل آرزوهای‌ام
که بعد ز رفتن‌اش
صندوقچه‌ی رویاهای‌ام را به امانت برد
و ردپای نحسِ خاطره را بر جای گذاشت...

 

[خاتون]

قسم به پروانه‌ی بلورینِ عاشقی
که در عطشِ بودن‌ات...
فراسوی مرگِ احساس را پر زد
و چگونه در سنگرِ سرمای وجودت خُرد شد را؟
نمی‌دانم!

 

[خاتون]

و قسم به تک شاه‌رگِ سخن
که به تیغِ زهرآلود آوای وجودت
آلوده گشت
و لحظه‌ای ز آن فارغ نشد
که نشد...

 

[خاتون]

قسم به پرنده‌ی شومِ تنهایی
که بر بامِ وجودم لانه کرده!
شاید که بخواهد تو را از من برباید!
و اما او چه می‌داند،
که تو در گوشه‌ای‌ترین گوشه‌ی قلبم
پناه گرفته‌ای؟!

 

[خاتون]

قسم به آغو*ش سردِ درد
که بعد ز تو
چنان غوطه‌ورش شدم،
گویا او هم چون تو
قصد فرار از دلم را داشته باشد...
و باز من بمانم و شب‌های تاریکِ وهم!

 

[خاتون]

قسم به شیشه‌های بخار گرفته‌ی خوشبختی...
که بر آن‌ها چشمان‌ات را حکاکی کردم،
دیدگان‌ات تنهایی‌ام را دیدند
و از برای‌ام دمی اشک ریختند.

 

[خاتون]

قسم به قله‌ی بلندِ بدبختی
که بعد ز تو...
فتحش کردم،
غرق در رویای‌ات گشتم
و واقعیتِ نبودت را فریاد زدم!

 

[خاتون]

قسم به تیمارستانِ خالیِ خیال
که در یادت به بندم کشیده
و محبوسم نموده!
به گمانم می‌خواهد دیوانه‌ام کند...
و شاید او نمی‌داند من قرن‌هاست
دیوانه‌ی چشمان تو شده‌ام؟!

 

[خاتون]

قسم به عطر وجودت...
که شبی نبوده در حوالی‌ام پرسه نزند!
گویا بخواهد هوایی‌ام کند!
و طفلی خبر ندارد عمری است
به بهانه‌ی هم‌نفسیِ با تو
ولگردِ هوای خیابان‌های نگاه‌ات شده‌ام... !

 

[خاتون]

و قسم به یادگاری‌های‌ بر جای مانده‌ از دل‌دادگی‌‌ات
که لحظه‌ای را از یادم غافل نمی‌شوند،
بر نبضِ قلبم بو*سه می‌زنند...
و چرا درد در دهلیز به دهلیز این کلبه‌ی خونین می‌پیچد را...
نمی‌دانم!